Life with b brave, b brave story

deel 32

Vanuit dioni: we zijn lekker aan het skiën. Laura kan het echt niet. Ze valt de heletijd. Veer heeft het skilerares zijn opgegeven en skiet nu gewoon naar beneden. We moeten altijd kapot lang op laura wachten maar dat maakt niet uit.

Vanuit danique: 'dylen?', vraag ik. 'Wat', zegt hij. Dylen legt een mes en een schaar op het bureau. 'Wat ga je doen?!', vraag ik bang. 'Dat zie je snel', zegt hij. De deurbel gaat. Hij loopt de kamer uit en doet de deur op slot. Ik voel opeens mijn mobiel in mijn zak zitten. Ik pak hem en zie dat ik 36 gemiste oproepen heb en heel veel berichten. Ik word dan gebeld door robin. Ik neem op. 'Robin! Alsjeblieft help me! Die dylen gaat me vermoorden!', zeg ik. Ik sta op en loop naar de raam. Ik zie de straatnaam. 'Alpenstraße en zijn achternaam is schëtze', zeg ik. Zijn achternaam wist ik toevallig. 'Please kom! Red me! Kut, hij komt!', zeg ik. Snel hang ik op en doe mijn mobiel weer in mijn zak.

Vanuit Robin: ik was al bij de club toen danique opnam. Ik ben snel van de club gerent en.toen ze ophing zocht ik meteen waar de straat was. Ik loop richting de straat. Dan sta ik stil. Dit is de straat. Ik kijk rond. Alleen maar huizen, maar aan het einde zie ik 2 flats. Ik ren naar de 1ste toe, geen schëtze. Ik ren snel naar de 2de en ja hoor, ik zie een schëtze. Nummer 56. Ik bel aan bij nummer 22 en zeg dat ik bij hem moet zijn, maar dat hij niet opneemt. Ze doet open en ik ren de flat in. Ik ga snel naar de 2de verdieping. Bij nummer 56 sta ik stil. Ik denk na. In films zie je dat sleutels vaak onder matten liggen. Ik kijk eronder en ja hoor een sleutel. Ik steek hem in het slot en doe de deur open. Ik loop naar binnen. En doe de deur open waar geschreeuw vandaan komt. Wat ik dan zie...maakt mij boos. Ik zie voor mijn ogen hoe danique in haar buik word gestoken en neervalt.

Vanuit iris: wij lopen al uren te zoeken, maar geen spoor van danique. We besluiten om te gaan lunchen. We lopen eeb café naar binnen en bestellen wat eten en drinken. Als we uit gegeten en gedronken zijn betalen we en lopen weg. 'Zullen we maar naar het hotel gaan?'vraagt rianne. 'Is goed',zeg ik. We lopen naar het hotel. En gaan in de kamer van rianne, ilse en danique zitten.

Vanuit jai: het snowboarden was echt gaaf. We zijn allemaal van de zwarte piste geweest en ik moet toegeven hij was best heel erg steil. We komen bij het hotel aan en we zetten de ski en snowboard spullen in de schuur. Ik app richella of ze danique heeft gevonden. Ze appt terug dat ze haar niet hebben gevonden en dat ze op de kamer van ilse, rianne en danique zitten. We lopen erheen. 'Ik ga kijken hoe het met robin gaat',zegt cassius. Hij loopt weg. Wij kloppen op de deur. Richella doet open en laat ons binnen. We gaan zitten. Dan horen we geklop. Ik doe open. Het is cassius en hij kijkt geschrokken. 'Is er iets met Robin?'vraag ik. 'Robin is er niet, ze is ook weg', zegt cassius. Hij gaat zitten en vertelt aan iedereen dat robin zei dat ze ziek was. 'Ik denk dat robin danique aan het zoeken is',zegt richella. 'Ja', zegt veer. 'In haar eentje',zegt iris. 'We moeten ze vinden', zeg ik.

Vanuit robin: ik zie vanuit mijn ooghoeken een schaar. Zonder na te denken pak ik die en steek hem in zijn nek. Hij valt neer. Ik loop hem voorbij en looo naar danique. Ze zit te huilen. Ik kijk naar haar wond. Veel bloed. 'Zal ik een ambulance bellen?', vraag ik. Ze knikt. 'Robb...Robin', stottert ze. 'Ja?', vraag ik. 'Ga ik dood?', vraagt ze bang. 'Nee...', zeg ik. 'En hij?', vraagt ze. Ik kijk achter me naar dylen. Hij beweegt niet meer. 'Ik denk het wel, dan kan hij je niet meer lastig vallen', zeg ik. Ik pak mijn mobiel en bel de alarmcentrale van Zwitserland. Ik krijg een duitse vrouw aan de lijn en probeer zo goed mogelijk te zeggen dat ik de ambulance wil. Het is gelukt en de ambulance is onderweg. Ik kijk naar danique. 'Ik ga richella bellen', zeg ik. Ik bel richella. 'Robin! Waar ben je?', vraagt richella. 'Ik heb danique gevonden, er komt een ambulance, ze heeft een steek in haad buik door dylen en dylen...dylen heb ik vermoord', zeg ik. 'WAAAT?!', schreeuwt richella. 'Kom naar het ziekenhuis!', zeg ik en ik hang op.

Vanuit rianne: we zijn in het ziekenhuis. Danique leeft nog. Gelukkig. Over dylen is nog niets gezegd. Robin is stil. Ze is een moordenaar. Ben zo blij als we weer thuis zijn. Dit was echt een kut vakantie.

2 weken later

Vanuit laura: robin word vandaag veroordeeld voor de moord op dylen. Ze krijgt 2 jaar tbs en 2 maanden in de gevangenis. Echt kut. Laat die maanden maar snel voorbij gaan.