Flademian Monarchy 2: Something Like You [COMPLETED] R-13

IX

I can't believe with what just happened. As stare at her beauty while she's sleeping, I never thought how stupid her ex husband was. I mean, she used to be married. But the guy never touched her. I felt it. She doesn't have to say a word.

Habang dahan-dahang uminumulat ang kanyang mata, hindi ko pa rin maialis ang tingin ko sa kanyang mukha. I wanna ask her the why's but how? Tila ba namamahay siya sa pagikot ng paningin niya sa kapiligiran.

"You're in my apartment, in case you don't remember." Sabi ko.

"I know. Gusto ko lang malaman kung nananaginip lang ba ako. It was just so surreal for me, that's why." She said. May kung anong lungkot sa tinig niyang kagabi ko pa napapansin. Hindi ko lang sinasabi sa kanya. Hindi naman niya nababanggit kung ano man iyon. But whatever that is, I wanna kiss her burdens away pero hindi ko naman alam kung ano ito.

"You know you can tell me anything right." Sabi ko pa sa kanya. Instead of saying her problems​ to me, she just smiled at me and caressed my face.

"Do you know how good you are Mr. Wright? I wish I know one, just one imperfection about you. Nang hindi naman ako masyadong ma-guilty kapag nagkataon." Sabi naman niya. Napakunot naman ang noon ko dahil doon. What is she talking about? Malinaw na may ipina-pahiwatig siya pero ayaw niya pang sabihin ng diretso.

"I'm not really a bragger when it comes to that thing. But yes, that's the one thing I'm good at. Girls usually say that they were pretty satisfied after the deed, so yeah." Pagbibiro ko tungkol sa nangyari sa amin kagabi. I just wanna joke about it just to ease the tension that's building. Medyo nagiging seryoso na kasi masyado ang usapan. Natawa naman siya at napailing.

"Sa totoo lang, gusto kong malaman kung paano ka... You know, there's a way for us guys to know when a girl is you know... No longer." I was actually starting go stutter. Hindi ko malaman kung bakit hindi ko masabi ang mga gusto kong ipaghiwatig.

"A virgin?" Tanong niya. There she said it. Tumango na alang ako pagkat wala naman akong masabing iba.

"Yeah. That word. How?" Para akong tanga sa mga pinagsasasabi ko.

"Allen was so busy. He never really had time for me." She said as she smiled bitterly.

"As much as I don't wanna judge your husband about how stupid he was. Yes, he was nothing but enormously stupid jerk. Paano siya nakatanggi sa grasya. I mean, every man on this land would be lucky just to have a glimpse​ of you pagkatapos siya-"

"Let's not talk about him, shall we?" She cut me off at muli ay napatango lang ako. Alam kong nasasaktan siya kapag nababanggit ang dati niyang asawa. How insensitive of me. At dahil doon, gusto kong sapakin ang sarili ko.

Tumayo na siya at tila walang pakialam kahit wala siyang ibang saplot sa katawan at natatakpan lamang ito ng blanket. Ako naman ang iniwan niyang wala kahit na anong takip sa sarili.

"Hey, can you throw me that pillow over there?" Kamay ko lang ang nakatakip sa harapan ko. Agad naman niya iyon kinuha at ibinato sa akin.

"Thank you." Sabay takip noon sa akin. Siya naman ay tatawa-tawa lang.

"What?" Angil ko sa kanya. Instead of answering me, she just shrugged.

"Ang arte mo 'no. As if hindi ko pa nakita iyan kagabi." At muli ay tumawa siya. Parang awit ng anghel ang tinig niya para sa akin pero ayokong magpadalawa doon pagkat naiinis ako sa kanya dahil nagagawa pa niyang tuksuhin ako ngayon.

"Well technically hindi mo naman talaga siya nakita. It's more like you felt, right?" Balik ko sa kanya. Siya naman ang namula ang mukha at nagiwas ng tingin. Mukhang napikon yata siya dahil sa sinabi ko pagkat hindi na siya umimik pagktapo noon.