FENOMEN - anonim

1. Bölüm - 9

Caner bizden gittiğinde son kahvaltımızı topladım. Bugün okula gitmeyecektim çünkü doktorda kontrollerim vardı. Oraya gittiğimizde ise hiçbir aksaklık çıkmadan geri dönmüştük. Evde akşama kadar dizi izleyip oturmaktan başka hiçbir şey yapmamıştım. Saat dört olduğunda duşa girdim. Kısa bir vaktimi banyoda geçirdikten sonra odama geçtim.

Üzerime geçirdiğim pantolon ve tişörte biz göz atarak gözlüklerimi taktım. Dün anonimin gözlükle ilgili söylediklerinden sonra içimden takmak gelmişti. İçimden gelen bu hisse sövmekte istemiştim. Onu tanımadan onun dediklerine uymak kadar saçma bir şey yoktu fakat bu hiçte saçma gelmiyordu.

Yine ben araftaydım...

Okul çantamı koluma astığım gibi evden çıktım. Perşembe, Cuma ve Cumartesi günleri saat akşam beşten dokuza kadar okulda kurs oluyordu. Tek öğrencilerini bu kadar yoran okul bizim okuldu. Kapının önünde spor ayakkabılarımı giydikten sonra merdivenleri hızla inerek yola koyuldum. 

Karşıdan gelen arabanın farları gözümü alırken duraksadım. Babam arabayı tam önümde durdurduğunda gülümseyerek arkaya bindim. "Merdivenlerden hızlı indin mi?" diye sordu.

Dudaklarımı dişlediğimde anlamış gibi oldu. "Biraz." Diye mırıldandım.

Başını iki yana sallayıp bir şey demeden beni okula bıraktı. Okulun kapısının önünde durduğumuzda başını camdan çıkarıp, "Gece eve bir arkadaşınla gel. Genel müdür toplantı yapacakmış, muhtemelen gelemem."

Başımı sallayıp onu öpmek için eğilecekken gülümseyip hafifçe yanağımı okşadı ve arabayı çalıştırıp yanımdan ayrıldı. Neden böyle yaptığına bir anlam verememiştim. Dolayısıyla birkaç dakika yerimde öylece durdum. Daha önce dikkatsizliklerimden dolayı hızlı koşmuş ve babamdan kızgın sözcüklerini duymuştum fakat böyle bir tepki almamıştım. 

Canının sıkkın olduğunu düşünerek okula girdim. Tek tük öğrenci kapının önünde geziniyordu. Bağladığım tişörtten görünen göbeğime bakan birkaç kişinin bakışlarından kurtulmak için hızlı hızlı yürürken bir bedene çarpmamla geriye doğru sendeledim. Başımı kaldırıp özür dileyecekken adam açılan kapüşonunu örterek kısık sesle özür diledi ve yanımdan ayrıldı.

Hiçbir yerini göremediğim adama omuz silkerek sınıfa doğru yol aldım. Cebimdeki telefon titrediğinde gülümseyerek telefonu çıkardım. Neden gülümsüyordum? 

D: Önüne baksana kızım yürürken.

D: Kaburgamda güller açtı.

D: Sanırım oraya vurmuşsun.

Şaşırdım. Demin çarpıştığım adam anonimin ta kendisiydi. Dudaklarımı dişledim.

B: Az da olsa görüşebildik.

B: Bundan sonraki seanslar ne zaman?

D: Benimle görüşmek istiyorsun yani?

D: Bunu duyduğum iyi oldu.

B: Ne alakası var ya?

Tek tik.

Siyah profil görünmüyor.

Şerefsiz anonim.