FENOMEN - anonim

2. Bölüm - 10

Caner gittiğinde evde bir sessizlik oluşmuştu. Saçlarımı tepeden toplayıp koltuğa oturdum ve gözlerimi oturma odasının içinde dolaştırdım. Televizyon ünitesinin üzerindeki fotoğraf dikkatimi çektiğinde titrek bir nefes verdim. Annemin fotoğrafına uzanıp onu parmaklarımın arasına hapsettim.

Koltuğa yatıp fotoğrafı göğsüme bıraktım. Onu özlüyordum. Zaten kim özlemezdi ki annesini? Telefonumun bildirim sesi geldiğinde gülümseyerek elime aldım. Mesaj Caner'den gelmişti. 

Caner: Sen üzülme

Caner: bir gün elbet her şey rayına oturacak

Caner: Bak kankam söyledi dersin

Caner: anonim de seni çok mutlu edecek

Caner: ağlıyorsan falan bırak ağlamayı

Caner: Ben varım

Caner: Anonim var

Caner: Fenomen var

Caner: Baban var

Caner: sana annenin yokluğunu aratıyor olabiliriz ama

Caner: edebiyat parçalamıcam hayır

Çevrimdışı.

Caner: sadece seni seviy

Caner: ay işte sikiy

Caner: hay sokuy

Çevrimdışı.

Caner: neyse kanka iyi geceler

Attığı mesajların yarıda kalmasının sebebini deli gibi merak etsem bile yazdıklarına gülümsemekle yetindim. İyi de, benim annem yüzünden kötü olduğumu nereden biliyordu? 

Caner'den

Caner: sadece seni seviy

Fırat'ın sırtıma hayvan gibi yüklenmesi ve kulağıma en iğrenç küfrünü etmesiyle birlikte tırsıp bu mesajı göndermeme kararı almıştım fakat gitmişti. Fırat tırnaklarını etime geçirdiğinde acıyla bağırıp ona durmasını söyledim ve yazmaya başladım.

Caner: ay işte sikiy

Kafama yediğim şaplakla dünyam kararırken son bir mesaj için parmaklarımı kıpırdattım. 

Caner: hay sokuy

Bu seferki mesajın yarıda kesilme sebebi ise Fırat'ın beni oturduğumuz duvardan aşağı itmesiydi. Tabii itmeden önce ayfonumu elimden almıştı. Ona minnetle bakıp bayıldım. Sonuçta ayfondu bu. Onu feda etmeyip beni itmişti. Yüzümde bir tebessüm oluşurken bayıldım. Bihter Ziyagil misali.

Anonim'den.

Caner'in yarıda keserek attığı mesajlara onu yere ittikten sonra küfredip iyi geceler mesajı yazdım. Şuanda şaşkın, meraklı  ve bir o kadar da güzel gülümsediğinden emindim. Çevrimdışı olup biranda geri çevrimiçi oldu ve mesajı gönderdi.

Yarenim: Sen benim annem için üzüldüğümü nereden biliyorsun lan yalak

Ne diyecektim? Caner salağına oturma odasına kamera yerleştirmesini söyledim kesinlikle diyemezdim. Dudaklarımı ısırdım ve beynimi kullandım. Anonim zekası olsa gerek, mükemmel bir yalan bulmuştum.

Caner: Ben sendeyken sürekli annenin fotoğrafına bakıyordun oradan anladım

Yarenim: He tamam

Yarenim: Biran evime kamera falan taktın sandım

Şey demiş miydim ya benim sevdiğim hatun fazla müneccim falan?

Ellerim titrerken telefonda yere, bayılmış Caner'in suratına düştü. Duvardan atlayıp arkama bile bakmadan eve doğru koşmaya başladım. Caner umurumun köşesinde değildi, kendisi uyanır giderdi. Benim sevdiğim hatunun evinin önünde sabahlamam gerekti.