Ms. Suplada meet Mr. Feelingero

49 - Hospital III

Celine Pov's

Nagising na lamang ako sa at napatingin sa sofa nagulat ako ng makita ko si Prince.

Lumapit ito at agad nagtanong.

"Celine kamusta ka na?"

Tanong niya.

"Ah okay na ako."

Sagot ko naman.

"Nakita mo ba ang gumawa sayo neto?"

Tanong niya sakin ulit.

"Hindi nakablind fold ako nun."

Sagot ko maya maya ay nagtanong ako ulit.

"Ano palang ginagawa mo dito?"

"Hindi ba obvious na binibisita kita."

Whuttt,,, Ako? OO ako lang naman.

Napatingin kaming lahat sa pintong nagbukas dahil andito na pala sila mama.

"Iho, prince. Anong ginagawa mo dito?"

Tanong ni Mama kay Prince.

"Ah binibisita ko lang po si Celine. Paalis na rin po ako."

Sabi niya at nagtuturo na paalis na siya.

"Wag na dito kana kumain."

"Po?"

"Dito kana kumain."

"Ah sige po."

Rinig kong sabi ni Prince dahil di na to makakatanggi. Ampilit kaya ni mama.

"Mama."

Sabi ko.

"Oo nga pala prince kamusta na yung relationship niyo ng mama mo yung daddy mo?"

Tanong netong si Mama. Jusko bakit kailangan pa yung itanong ha.

"Huh? Bakit po?"

Gulat na tanong ni Prince.

"Yung nommy diba si Stella tapos yung daddy mo yung may ari ng Arts Corporation company?"

"Huh? Paano niyo po nalama yun?"

"Actually, classmate ko yung mommy mo nung high school kami."

"Ah ganun po? So small world po hehe."

Sabi ni Prince tapos tumingin sakin at ngumiti.

"Ma."

"Oh, sweetheart why?"

"Ma, wag mo interviewhin si Prince di ka po reporter."

"Haha ano ka ba iha. Small world nga diba."

"Hay naku ma."

"Bakit?"

Tanong ni Mama at nagtaas balikat.

"Tita, Ya, Celine Bro. Aalis na muna ako ha may kailangan lang akong gawin."

Pagpapaalam ni Francis ng biglaan.

"Aalis ka agad?"

Tanong ko.

"May gagawin pa ako eh."

Sagot neto kaya ngumiti at umiling nalang ako tsaka siya lumabas ng kwarto ko.

Francis Pov's

Alam niyo ba kung bakit ako umalis?

Alam niyo ba yung gusto mong magpalakas sa mama ni Celine pero naunahan ka na nung Prince na yun ang masaklap pa is may small world small world pa silang nalalaman yung magkaklase pala nung highschool pa si tita at yung mama ni Prince. Saklap tapos yung art corporatin company sila pa ang may ari. Tsk! Wala ng pagasa pa.

Hays.

Naglakad na ako palabas ng Hospital.

"Siguro iniisip ni Celine kung bakit ako umalis."

"Hays sus iisipin ba niya yun? Baka nga di na ikaw ang gusto nun."

Sabi ko sa sarili ko.

"Wag ka magaassume."

"Shet."

Pumunta na ako sa parking lot at kinuha na ang sasakyan ko nagsimula na akong paandarin ito at tumungo na papuntang bahay.

Celine Pov's

"Bakit kaya umalis yun?"

"Baka nagselos."

Jusko celine Assumerang frog ka.

"Iha, Aalis na kami bukas na kami babalik. Si Francis ba babalik pa?"

Sabi ni Yaya.

"Hindi ko alam ya pero parang hindi na."

Sabi ko.

"Paano yan sino magbabantay sayo?"

Tanong ni yaya.

"Ya, umuwi kana ako nalang magbabantay."

Sabi ni Mama.

"Hmm. Tita pwede naman ako nalang po magbantay pahinga na po kayo."

Pagvovolunteer ni prince na ikinagulat ko.

Seryoso siya ang magbabantay sakin ha?

"Ah sige iho may tiwala ako sayo. Ingatan mo anak ko ha?"

"Opo."

Agad ng umalis sila at kami ni prince ang naiwan dito.

Nakaupo siya sa sofa maya maya ay lumapit siya sakin at kinuha ang upuan at nilagay sa tabi ko saka umupo.

Kinuha niya ang prutas na dala niya at hiniwa hiwa ito.

Susubuan na niya ako ng mapahawak ako sa kamay niya.

Shet lakas tibok ng puso ko.

"A..ako na."

Sabi ko.

"Hindi, okay lang ako na magaalaga sayo."

Medyo naiilang ako sa kanya.

Pagkatapos nun nagbasa ako ng libro na gusto ko. Yung She's is pretty.

Sumilip ako sa babaan ko sa sofa at nakita kong natutulog si prince kaya itinigil ko muna ang pagbabasa ko at natulog din muna ako.

Prince Pov's

Nakatulog na pala ako sa pagbabantay sa kanya. Di ko namalayan.

Tumayo na ako at sinilip siya. Nakita kong natutulog siya. Pinamamasdan ko lamang siya.

Sarap niyang halikan talaga. Hays.

Palapit ng palapit ang mukha ko sa mukha niya. Di ko rin alam ang ginagawa ko.

Nung akmang ikikiss ko siya lips ay bigla itong dumilat na ikinagulat ko kaya nanlaki ang mata ko yung mukha ko malapit pa rin sa kanya hanggang ngayon.

To be continued: