CEHENNEMDE OTUZ YIL

(2)

(Şu an)

Titreyen ellerime rağmen fincanı devirmediğim için kendimi tebrik ediyorum. Kahvemden aldığım ilk yudumun boğazımdan geçerken bana hissettirdiği şey daha önce hiç yaşamadığım bir duyguydu. Sıcaklığı sanki tüm bedenimi kavurmuştu. Daha önce birçok kez boğazımda düğümlenmiş hıçkırıklarım olmuştu hatta yediğim lokmaları yutamadığım, kendime eziyetlerimde olmuştu. Yine de hiçbiri şu anki kadar acıtmadı bedenimi. Boğazımdan akıp giden sıvıyı düşünürken gözümden akıp gidenleri fark etmemişim. Henüz.

‘’İyi misin?’’

 Bir dakika burada yalnız oturuyor olmam gerekirdi.

‘’hıım? Aa bana mı dedin ? Ayrıca masamda ne … ‘’

sözümü tamamlamama izin vermeden konuşmaya başladı.

‘’ Sakinleşirsen hem sen bana cevap verirsin hem de ben sana yani birbirimizin merakını giderebiliriz.’’

Onun hakkında merak ettiğim şey nasıl bu kadar güzel gülümseyebildiği ve anlatacak bu kadar çok şeyi nasıl bulduğuydu. Yine de merakım beni başka bir soru sormaya yöneltti.

‘’Ne diye senin merakını gidermek isteyeyim söyler misin?’’

‘’ sadece yardım edebileceğim bir şey var mı diye buradayım. Sen bilirsin. Bu kadar kaba olmamalısın ‘’

  Yanımdan kalkmak için hareketlendiğinde kendime engel olamadım.

‘’Bana yardım edebileceğini sanmıyorum. Teşekkür ederim ama bana yardım edebilecek kimse yok.’’

Ayağa kalkmaktan vazgeçtiği için seviniyordum ve bu bana tamamen bir karmaşa sağlıyordu.

‘’ Dalgınsın, kabasın, karamsarsın, sulu gözsün… Başka? hakkındakiler bundan ibaret değildir umarım. ‘’

Belki de gitmesine izin vermeliydim diye düşündüm. Paylaşma isteğim sadece başıma bela açardı. Ne diye konuşmayı sürdürdüm ki?

‘’ Sende bir o kadar kabasın. Karşındakinin bir bayan olduğunu unutuyorsun ve kız arkadaşını masada bırakıp benim yanıma geliyorsun. Sen gerçekten kabasın. ‘’

O an yanıma gelmeden önce oturduğu masaya baktım ve kızın orada olmadığını gördüm. Gitmiş miydi yani? Tabi ki gitmişti. Sevgilisi buradayken benim yanıma nasıl gelebilirdi ki?

‘’ Sadece yakın bir arkadaşımdı ve sevgilisinden ayrılmıştı. Teselli tarzı bir durumdu. Öyle anlar nasıl olur bilirsin.’’

Heh benimde tam bir Süpermen’e ihtiyacım vardı.

‘’ gerçekten, kahraman olmaya çalışıyorsan olman gereken yer benim yanım değil. Sevgilisinden ayrılan kızlar, sezon sonu indirimini kaçıranlar, aile baskısının zor olduğunu düşünenler… Onlardan biri değilim. Olman gereken yer onların yanı.’’

Suratıma o kadar ifadesiz bakıyordu ki ne düşündüğünü anlamak mümkün değildi. İfadesizdi ve mükemmeldi. Bir insanın gözlerinin böyle bir renk alabilmesi imkansızdı.

‘’ Kahraman olmak istediğimi de nereden çıkardın. Kahramanlık bana göre değil. Senin cesaret ettiklerine kalkışamayacağımı tahmin ediyorsundur. Bana göre değil ‘’

Kulaklarımdaki uğuldama ortamdaki müziğin hatası değildi hayır. Vücudumda hissettiğim ateş ve bu mide bulantısı da müziğin getirisi olamaz sonuçta.

Suratımda ki aptal şaşkınlığı fark etmiş olmalıydı. Göz kırptı.

(3 yıl önce)

‘’Meltem burada olmayı gerçekten istediğine emin misin? Çünkü ben emin değil gibiyim. ‘’