Czarownice naszych czasów ✔

4.5 Świat czarownicy, świat czarownika

W tym rozdziale nadal zostaniemy w temacie wicca eklektyczniej. Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią dzisiaj opowiem Wam o tym, jakie dziedziny magii zaleca się mężczyznom, a jakie lepiej komponują się energią kobiecą. Streszczając poszczególne wątki oprę się na wspominanej już książce Czary i czarownice Antona i Miny Adamsów.

Pewnie patrząc na tytuł tego rozdziału zaczniecie na mnie krzyczeć. No bo jak to? Tyle było gadania o trudnym do przełożenia słowie witch, co najmniej dwa razy podkreślałam, że mężczyznę praktykującego wicca również nazywa się czarownicą, a tu nagle wyskakuję z czarownikiem. O co chodzi?

Cóż, nie robię tego z własnej woli – tłumacz książki, z której korzystam, widać nie wiedział tego, co my już wiemy. Właściwie trudno się dziwić –  Czary i czarownice zostały wydane w 2003 roku, gdy o wicca wciąż jeszcze nie widziano za wiele. Stąd zapewne biorą się niektóre przekłamania i niedopowiedzenia. 

Skoro te wyjaśnienia mamy już za sobą, to teraz przejdźmy do podziału praktyk magicznych.

Zacznę od tego, że według Antona i Miny Adamsów współczesna wiedźma może być tym, kim chce i praktykować to, co uzna za stosownie. Autorzy wspominają, że chociaż w wicca chodzi o odnalezienie w sobie (i w świecie) równowagi między męskim i żeńskim aspektem – a dążeniem do tego jest czczenie pary bogów i zrównanie ich statusu – niektóre czarownice kultem obdarzają jedynie wybraną boginię.*

W gruncie rzeczy podział na magię kobiecą („wiedźmią") i męską (ceremonialną – bo w tej książce czarownika określa się także jako maga ceremonialnego) jest trochę sztuczny, przynajmniej według mnie. Niemniej jednak zgaduję, że uczyniono to dla ułatwienia zrozumienia tematu początkującym czarownicom, a oparty został na... no cóż, chyba na przekonaniu autorów. Ale zaufajmy im na moment i przyjrzyjmy się, jakimi dziedzinami magii zajmują się kobiety.

Świat wiedźmy

Istotą bycia wiedźmą jest łączność z ponadczasową energią kobiecą, czyli Boginią (która przybierać może różne imiona). To właśnie dzięki temu połączeniu, dzięki rytuałom ułatwiającym poczcie się częścią tej ogromnej, ponadczasowej siły, chwilowym staniu się Panią (pamiętacie rytuał ściągania księżyca?), może praktykować magię.

Z tego, co zrozumiałam to własnie Bogini jest bardziej opiekunka natury – z tego właśnie powodu wiedźma zajmuje się dziedzinami związanymi z tak zwaną „magią przyrody" i ogólnie żyje w zgodzie z naturalnym rytmem. Wczuwa się w zmiany pór roku przygotowując dla siebie i bliskich sezonowe potrawy, pielęgnując ogród i dbając o ognisko domowe. Natura jest jej sojuszniczką, dlatego dobra wiedźma chętnie z tego korzysta. Ma przy sobie zioła, kamienie czy esencje kwiatowe, które zawsze mogą pomóc, nieść wsparcie i ukojenie. Można powiedzieć, że w tym ujęciu czarownica to taki dobry duszek dla wszystkich dookoła.

Dziedziny i praktyki, którymi zajmuje się wiedźma to:

– odprawianie rytuału błogosławienia domostw (swojego i nie tylko);

– magia przyrody, czyli ziołolecznictwo, magia kamieni i magia kwiatów;

– wróżbiarstwo, a więc wróżenie z liści herbaty i krystalomancja (jakkolwiek kiczowato to nie brzmi).

Świat czarownika

Czarownik, czyli mag ceremonialny oczywiście stoi po drugiej stronie barykady – wiedźma wchodzi w kontakt z energią kobiecą, on natomiast – z energią męską, reprezentowaną przez Boga (rytuał ściągania Słońca). Swoją drogą, to bardzo prosta i w sumie jedyna obowiązująca polaryzacja.**

Jeżeli chodzi o praktyki, to mowa tutaj głównie o tych, które wywodzą się z wielkich i silnie zhierarchizowanych ruchów okultystycznych. One z kolei często swe inspiracje czerpały w duchowości Bliskiego Wschodu, a więc z tradycji islamskiej, żydowskiej czy egipskiej. Paranie się tym typem magii pierwotnie było zastrzeżone tylko dla mężczyzn, ale – jak już powiedziałam – wicca eklektyczna nie widzi problemu w tym, by kobieta nie miała zostać magiem ceremonialnym. Czym może się w takim razie zajmować?

– wróżbiarstwem, a konkretniej astrologią (zaczerpniętą z New Age), numerologią i tarotem, a więc na przykład szeroko rozumianym pisaniem horoskopów;

– studiowaniem kabały i różnych grimuarów;

Ponadto, mag ceremonialny może szukać inspiracji w misteriach: 

– celtyckich druidów (którzy potrafili dostrzegać pewne znaki w przyrodzie);

– Różokrzyżowcach (którzy wierzyli chociażby w jasnowidzenie, które jest też stałym elementem praktyk New Age);

– masonów;

Oczywiście zarówno mężczyźni i kobiety mogą (a właściwie powinni) celebrować rytualne zmiany w przyrodzie. Zaliczamy do nich praktyki związane z fazami księżyca (czyli esbaty) oraz zmianami pór roku (sabaty).

Tak to wygląda w ogólnym zarysie. Jak wspomniałam, może być tak, że wiedźma postanowi parać się astrologią i tarotem, a mag ceremonialny odnajdzie się w magii kamieni. Każda krzyżówka jest możliwa, bo ważne jest, by być w zgodzie z samym sobą i nie czuć się blokowanym.

Warto wiedzieć, że są też takie dziedziny, którymi domyślnie zajmują się zarówno panie, jak i panowie. Należą do nich:

  –  inkantacje i czary po prostu wypowiadane (lub zapisywane);

  – magia sznurkowa;

– magia świec;

 – tworzenie kukiełek, przypominających nieco laleczki voodoo;

  – wytwarzanie i konsekrowanie talizmanów i amuletów; 

Na sam koniec chciałam jeszcze zadać Wam pytanie – czy chcecie, żebym w kolejnym rozdziale napisała Wam trochę więcej o którejś z dziedzin magicznych? Może macie ochotę posłuchać o magii kwiatów? Albo o numerologii? Piszcie! Dostosuję się do Was.

Edit: 13 czerwca utworzyłam ankietę w grupie WattpadPiePL. Jeżeli tam jesteście, możecie oddać głos na dziedzinę, o której chcecie przeczytać. Zapraszam!

__________________________________________

* W tym miejscu wyraźnie widać, że to poradnik o cechach eklektycznych, prawda?

** W wicca nie funkcjonuje podział na dobro i zło, czarownice nie interesują się też tak zwaną czarną magią.