Czarownice naszych czasów ✔

Podsumowanie i bibliografia

„Człowiek współczesny wyobcowany jest nie tylko z siebie samego, ale również z Natury. Nie sposób, rzecz jasna, powrócić do „religii kosmicznej", przebrzmiałej już w czasach proroków, a później prześladowanej i unicestwionej przez chrześcijan. Nie da się również przywrócić romantycznej czy też bukolicznej postawy wobec niej. Mimo to tęsknota za utraconą mistyczną jednością z Naturą ciągle nawiedza człowieka Zachodu (...)" – powiedział Mircea Eliade* podczas wykładu wygłoszonego w 1974 roku. Chociaż jego słowa dotyczyły zupełnie innego zjawiska, zdają się doskonale pasować także i do wicca. Współczesna religia czarownic nie jest jedynym zrywem ostatnich dziesięcioleci, którego celem był powrót do naturalnego rytmu natury, do ponownego odkrycia w sobie łączności z przyrodą. Takie tendencje obserwuje się w sumie od dziesiątek lat, aż do najbliższej nam współczesności, cybernetyzującej się na potęgę.**

Ale wicca, przynajmniej dla mnie, ma w sobie coś specyficznego, coś, co czyni to zjawisko jeszcze ciekawszym. Być może to jego różnorodność, którą, mam nadzieję, udało mi się podkreślić. Możliwe również, że chodzi o nieustanny rozwój. Wicca rośnie i rozwija się niemalże na naszych oczach. Ciągle powstają nowe tradycje, co roku w Polsce i za granicą wydaje się kolejne książki na ten temat, a sami wiccanie wciąż precyzują swoje zasady i normy, każdego dnia dowiadując się więcej o sobie i coraz więcej mówiąc światu. To wszystko sprawia, że o współczesnych czarownicach można mówić długo, a i tak nie wyczerpie się tematu. W każdym razie ja w tej publikacji na pewno tego nie zrobiłam. Z premedytacją pominęłam wiele szczegółów, o których można by jeszcze napisać i nad którymi można się zastanawiać... nie wspominając nawet o informacjach, do których nie udało mi się dotrzeć chociażby ze względu na to, że nie jestem inicjowana. Mimo wszystko mocno wierzę, że to, co udało mi się przekazać, wszystkie materiały, które przetworzyłam i przekazałam dalej, dadzą Wam w miarę rzetelny obraz tego, czym jest współczesna religia czarownic.

Jeżeli udało mi się mocniej Was zaciekawić i ciągle czujecie niedosyt, zawsze możecie do mnie napisać. Na dysku mam jeszcze trochę materiałów, sama też ciągle czytam nowe rzeczy, uczę się i sięgam do nowych źródeł. 

Ewentualnie zawsze możecie sięgnąć do książek i stron internetowych, z których sama korzystałam i poszukać odpowiedzi na własną rękę. Ktoś, kto będzie dbał o swój rozwój, kto będzie szukał i sprawdzał, zawsze ma ode mnie łapkę w górę i pełne wsparcie. Bo nie ma nic fajniejszego, niż zdobywanie nowej wiedzy z dziedziny, która nas interesuje, prawda? Grunt to mieć do tego zapał i nie zniechęcać się. Nigdy.

I w sumie tego właśnie –  wytrwałości na drodze do samodoskonalenia się –  życzę Wam na końcu naszej wspólnej drogi po świecie czarownic naszych czasów.

Bibliografia

1. Książki i artykuły***:

– Adams Anton i Mina, Czary i czarownice. Historia i tradycje białej magii, Warszawa 2003.

– Buckland Raymond, Księga czarostwa Bucklanda, Radlett 2008.

– Bulter Jenny, Neo-pagan celebrations od Samhain [w:] Treat or Trick? Halloween in a Globalisins World, red. M. Foley, H. O'Donnell, Cambridge 2009, s. 67-82.

– Connor Kerri, Ostara. Rytuały, przepisy i zaklęcia na przesilenie wiosenne, Białystok 2015.

– Furman Renata, Wicca i wiccanie. Od tradycji do wirtualnej wspólnoty, Kraków 2006.

– Gardner Gerald Brosseau, Współczesne czarownictwo, Warszawa 2010.

– Lipp Deborah, Elementy rytuału, Radlett 2007.  

– Magliocco Sabina, Italian American Stregheria and Wicca:Ethnic Ambivalence in American Neopaganism. Artykuł dostępny na portalu www.academia.edu.

– Majda Oskar, Współczesne czarownictwo – fakty i mity [esej wstępny w:] Współczesne czarownictwo Gerald Gardner, Warszawa 2010, s. 7-31.

– Russell Jeffrey, Krótka historia czarownictwa, Wrocław 2003.

– Strutyński Maciej, Neopogaństwo, Kraków 2014.

– Witulski Maciej, Próba zdefiniowania i usystematyzowania ruchu wicca, „Państwo i Społeczeństwo" 2009, nr 4, s. 4-22. 

2. Strony internetowe:

http://birch.3jane.pl/

http://dzikigon.pl/ (Kiedyś istniała taka strona internetowa mówiąca właśnie o wicca, prowadzona przez aleksandrianina posługującego się nickiem Roebuck. O ile dobrze przetrzepałam internety, prawdopodobnie pod tym mianem ukrywał się Oskar Majda, autor przywoływanego już eseju wstępnego do książki Gardnera. Obecnie strona dzikigon.pl należy do jakiejś restauracji. Swoją drogą, bajeczna nazwa dla lokalu. Aż się boję zapytać, co tam podają – elfa na zimno?)

http://wicca.pl/

http://wiccanski-krag.com

http://www.controverscial.com/

http://www.themystica.com/

http://www.wicca.org/

http://www.wikiwand.com/

___________________________________________

* Mircea Eliade (1907-1986) rumuński historyk religii, religioznawca, filozof kultury i indolog, a także eseista, pisarz i dyplomata. Jeżeli ktoś z Was jest zainteresowany kwestiami religii, magii i szeroko rozumianych związków kultury i religii naprawdę bardzo gorąco polecam wszystkie książki tego pana. Są niesamowicie ciekawe, a przy tym fantastycznie napisane, przynajmniej jak na prace naukowe. 

** Ciekawym polecam sprawdzenie, czym jest The North Sense.

*** Przy okazji, jeżeli ktoś nie wie – właśnie w ten sposób tworzy się bibliografię naukową. Wiedza przydatna przede wszystkim na studiach, ale nie tylko.