H2O

Korku

     Hazer'in yanında oturan bir kız vardı ve daha şaşırtıcı olan o kızın Janset olmasıydı. Janset bana güldü ve göz kırptı. Ben de sinirden orada duramadım ve kalkıp oradan uzaklaştım. Arkamdan gelen Hakan:

"Dur Su! Sakin ol."

dedi.

"Ya Hakan baksana şuna! O kızdan hoşlanmadığımı bile bile...."

"Boşver sen onları. Sinirlerini bozmana değmez."

dedi ama benim sinirlerim hala bozuk olduğu için oradan uzaklaştık.

    
      Akşam olmuştu ve avm kapanmak üzereydi. Bu kadar geç gelmeseydik biraz daha gezebilirdik ama yapacak bir şey yok. Bu arada buradan çıktıktan sonra ona kolyeyi vereceğim. Tam çıkmak üzereydik ki tuvaletim geldi.

"Ben bi lavaboya gidip geliyorum. Siz gidin."

dedim ve ben lavaboya giderken onlar da arabaların yanına gittiler.

Ellerimi yıkadığım sırada bir anons yapıldı.

"Alışveriş merkezimiz 5 dakika ssonra kapanacaktır."

Olamaz. Acele etmem lazım. Hemen ellerimi kuruladım ve çıkacağım sırada aynaki yansımamda boynumdaki annemin verdiği yarım kalp kolyemin olmadığını fark ettim. Bir mağazada düşürmüş olmalıydım. Tam kolyemi aramak için lavabodan çıkıyordum ki ışıklar kapandı ve etraf kapkaranlık oldu. Dışarı çıktığımda burasI da aynı şekilde çok karanlıktı.

      Ben karanlıktan çok korkarım. Avm nasıl bu kadar erken kapanmış olabilir ki?

"Kimse yok mu?"

diye bağırmaya başladım. Panik olmuştum. Nefes alamamaya başladım. Terliyordum. Yere çöktüm. Etraf çok sessizdi.  Sonra birden ayak sesleri gelmeye başladı. Bu kimin ayak sesleriydi? Hem korkudan kalp atışlarım hızlanmıştı hem de burada yalnız olmadığım için şükrediyordum. Bir köşeye iyice saklandım. Ellerim titriyordu. Ayak sesleri yaklaşıyordu....

Ve artık o kişi her kimse hemen arkamda durdu.......

      Bu bölüm kısa oldu ama bu kadar yazabildim. İlham perilerim artık bana uğramamaya başladı. :)
Bir dahaki bölümleri daha uzun yazmaya çalışacağım. Tabii yazabilirsem.