EMMA

♣️14♣️

Merhaba!

Büyük ihtimalle yarın da yeni bölüm gelecek. Ama söz veremiyorum, yarın da yeni bölüm gelirse üç gün üst üste yeni bölüm yayımlamış olacağım ve bu bir ilk :D

Sizi seviyorum iyi okumalar!

BÖLÜM 14

Tully ile olan konuşmamızdan sonra kendimden emin olmuştum. Bunu yapmak zorundaydım, bir şeyler başarmak zorundaydım. Hayatımı böyle devam ettiremezdim. Hava kararmaya başlamıştı bir elbiseyi alıp eve gelmek çok uzun sürmez diye düşünerek evden çıktım.

Elimdeki notla arayıp sorarak sonunda adresi buldum. Karşımda küçük sevimli bir butik vardı. Ağır kapıyı ittirerek içerideki sıcak havanın beni karşılamasına izin verdim. Oldukça küçük ve sıcak bir yerdi. Gülümsemesi bir an için yüzünden eksik olmayan bir kadın bana doğru ilerleyerek,

"Nasıl yardımcı olabilirim?" diye sordu.

"B-ben benim için ayrılmış bir kıyafeti arıyordum."

Kadın tekrar gülümseyerek,

"Pekala, kimin adına ayrılmıştı?"

Nasıl aklıma gelmezdi. Daha da önemlisi sevgili kütüphane arkadaşımın bu ayrıntıyı nasıl atladığına oldukça şaşırıyordum. Dudağımı ısırarak,

"Şey aslında kimin adına ayrıldığını bilmiyorum. Bana da sürpriz olacaktı."

Kadın hafifçe öksürerek konuşmaya başladı,

"Aslında bir tür prosedür olsun diye sorulan bir soruydu. Uzun süredir işlerimiz kötü. Şu an dükkanda ayrılmış tek bir elbise var."

Arkasını dönerek elbiseyi almaya gitti. Ben de sırtımı duvara dayayarak beklemeye koyuldum. Kadın geri döndüğünde elbiseyi askısından tutuyordu. Üstünde kılıfı olmasına rağmen elbisenin rengi burada bile belli oluyordu. Siyah.

Nasıl en sevdiğim rengi bilebilirdi? Aslında bu saçma bir soruydu çünkü karşımda her şeyi planlamış, oldukça zeki biri vardı. Ayrıca bazen benim hakkımda benden daha fazla şey bildiğini düşünüyordum.

"Kıyafet K.K adında birine ayrılmış. Ücreti peşin ödenmiş buyurun."

Elbiseyi kadının elinden alarak teşekkür edip butikten çıktım. Demek K.K, arkadaşım hakkında çok yeni bir bilgi öğrenmiştim. Adının ve soyadının baş harfleri, şey yani en azından öyle tahmin ediyordum.

Evden çıkarken hava kararmaya başlamıştı fakat şimdi hava zifiri bir karanlıktı. Eve ulaştığımda daha fazla dışarıda kalmak istemediğim için kapıyı açmak üzere kafamı eğdim. Anahtarı kapıya doğru uzatıyordum ki bir kutu dikkatimi çekti. Telefonumun ışığını kutunun üzerinde gezdirdim. K.K harflerinin hızlıca karalandığı kutunun benim olduğundan emin olunca elime alıp içeriye girdim.

Merdivenlerden üst kata çıkmadan önce merakıma yenilip salondaki koltuğa elbisemi attım. Kutuyu elime alarak yırtarcasına kapağını açtım. İçinde bir çift ayakkabı ve takılar vardı.

Nasıl da unutmuştum.

Bir partiye gitmek için sadece bir elbisenin yeterli olabileceğini mi düşünmüştüm. Ciddi bir aptaldım. Ama karşı taraf her şeyi ince ayrıntısına kadar düşünüyordu.

Ayakkabılarım mat siyahtı. Takılarıma bakınca elbisemin büyük bir ihtimalle straplez olacağını düşündüm. Kutuyla işim bitince elbiseme uzandım. Fermuarı yavaşça açarak elbiseyi dışarı çıkarttım.

Mükemmeldi.

Tamamen istediğim türde bir elbiseydi. Dar ve kısaydı aslında fazla kısaydı. Bu kısmı pek hoş bulmasam da elbise göz kamaştırıcıydı. Kutuya ve elbiseye göz atmayı bıraktığımda eşyaları toplayıp üst kata çıktım. Elbiseyi dolabıma asarken kutuyu da masmaın üzerine koymak için beyaz masama doğru yürüdüm. Bir şey dikkatimi çekmişti. Kutunun altına gizlenmiş bir not. Neredeyse göremeyeceğim bir nottu bu.