EMMA

♣️19♣️

Merhaba :)

İkinci sınavlarım başlayacak şimdi de. Ama neyse ki dört taneler. Bölüm yazmaya çalışacağım. Sizi seviyorum iyi okumalar :)

BÖLÜM 19

Bir şeyi yaptığınız ama gerçekten yaptığınızı çok sonra fark ettiğiniz oldu mu hiç?

Şu an aynen bu durumdayım. Küçük ama dışarıdaki tüm güneş ışığını içeri alabilen odamda, her zamanki gibi yatağıma uzanmış yatıyordum. Hayatımı düşünüyordum. Tek düze olan, sıradanlığın mihenk taşı ben bir anda nasıl bu hale gelebilmiştim?

Bir zamanlar en yakın arkadaşım dediğim Tully, şu anda belki de çoktan yola çıkmış yanıma geliyordu. Eskisi gibi yine birlikte olabilecektik. Ama hiçbir mutluluk ya da üzüntü hissedemiyordum. Yıllardır özlediğimi düşündüğüm arkadaşım yanıma gelyiordu ve ben hiçbir şey hissetmiyordum. Belki de haklıydı, yani Martin. Belki de gerçekten değişmiştim ve bu değişikliğin en büyük sebebi yıpranmış kalbimdi.

Kalbim birçok kez kırılmış, parçalara ayrılmıştı. Ancak her seferinde onu toparlamayı başarabilmiştim. Daha ne kadar bu duruma katlanır bilemiyordum ama gittiği yere kadar götürecektim.

Ben bu dünyadaki amaçsız insanlardan değildim. En azından babam için bir amacım vardı. Çok istediği bu okulu kazanıp buradan mezun olmak. Ben amacımın ilk basamağını geçmiştim. İmkansız gibi görülen Fallon Lisesi'ndeydim.

K.K diye iç geçirdim. Kim olduğunu hiç sorgulamış mıydım? Pek hatırlamıyordum. Bulamayacağımdan o kadar emindim ki sorgulamamıştım bile. Onu bulmak için bir arayış içinde de değildim. Ayağıma gelmesini mi bekliyordum ne?

Yeni bir not var mı acaba diye düşünürken en iyi fikrin gidip kütüphaneyi kontrol etmek olduğunu anladım.

Evet, K.K istediğinde evime de mesaj gönderebiliyordu, hatta odama bile. Cidden odama bile girmişti!

Ama bazı şeylerin peşinden koşturmak gerektiğine inananlardanım. Güneşin doğunuşunu beklemektense güneşin peşinden koşmak gibi mesela. Bu yüzden bu olayı kendim çözmeliydim. her şeyin ayağıma gelmesini beklememeliydim.

Yatağımdan zıplayarak kalktım. O kadar uzun süre orada kalmıştım ki birden ayağa kalkınca hafif bir baş dönmesi yaşadım.

Üstüme basit şeyler geçirerek çantamı aldım ve kütüphaneye doğru gittim.

Kütüphanenin o tanıdık kokusu burnuma dolduğunda kafamdaki o kadar düşünce ve üzüntüye rağmen gülümsedim. Gözlerim raflarda maviliği taramaya başlamıştı. Ama boşunaydı çünkü yerini adım gibi ezberlemiştim.

Kitabın kapağını araladığımda düşündüğüm gibi notu orada buldum. Acaba K.K ile aramızda bir bağ mı var düşüncelerimi mi okuyabiliyor acaba? diyerek iç çektim. Notu sayfadan alarak okumaya başladım,

Sevgili Emma,

Öncelikle söylemem gerek ki, gerçekten güçlü ve istediğini alabilen bir kızsın. Şimdiki görevin Tully'yle iyi geçinmek. Pek zor olmasa gerek değil mi? Yani sonuçta siz eski arkadaşlarsınız. Ama dikkat et Tully istediğinde yeterince kötü olabilir.

Çok sevgiler,

K.K

Bilmediğim bir mesele yoktu. Tully ile yeterince zaman geçirmiştim ve daha birkaç haftadır beni izleyen birinin Tully'yi benden daha iyi tanıması gibi bir durum söz konusu değildi. Yani, umarım beni notları bırakmaya başladığı süreden beri takip ediyordur. Daha eski olmasını kimse istemez değil mi?