PORTAKALLI SÜT | Texting

0.1

-13.06.17 / 16.04.20

* Okumaya başladığınız tarihi buraya yazınız.

Hatta buraya da yazabilirsiniz sığmazsa diye shsjjsks

Keyifli okumalar.

➰

@ekintoramn seni takip etmeye başladı.

@ekintoramn bir tweet paylaştı.

"Her gününü acı çekerek geçiren bir insandan mutlu olmasını beklemeyin."

Gözlerimi alışa gelmiş bir tuhaflıkla kırpıştırdım. Gece boyu uyumamıştım. Evet, bugün sabaha kadar telefon başından kalkmamış, baş ağrısına davetiye çıkarmıştım. Elimdeki telefonu yatağa bırakıp ağrıyan başımı ovaladım. Gözlerimin şiştiğine adım gibi emindim. Hatta şişmekle kalmayıp okulda hoşnutsuz bakışlara maruz kalacak, göz torbalarına sahip olacaktım. Umursamadan telefonu bıraktığım yerden geri elime aldım.

Az önce twitter'dan gelen bir tweet ile bakışıyordum.

Kendi hesabım olsa bir şey demezdim ama kim hesabı yalnızca randomdan oluşan birisini takip etmek isterdi ki?

@ghjksd bir tweet yanıtladı.

"Zaten bu zamanda kim tüm gününü güzel geçiriyor ki?"

Kısa sürede iletildikten sonra bu kişiyi merak etmiştim. Twitter hesabına girdim. Profilindeki fotoğraf tanıdık geliyordu doğrusu. Hakkındaki bilgilere baktığımda bizim okulun yer bildirimini yapmış olması beni bir hayli şaşırtmıştı.

Beni tanıyor muydu ki?

Ekrana iyice eğilip fotoğrafa daha dikkatli bakmaya çalıştım. Bunu tanıyordum. Bizim okulun aynı zamanda da bizim sınıfın popüler kişilerinden biriydi. Yakışıklı olması bir yana burnu havada, kendini beğenmişin tekiydi. Beni de öylesine biri sanıp takip etmiş olmalıydı.

Hesabından hızla çıkıp whatsapp'a girdim. Daha önceden açılan gruplarda onun adını görmüştüm. Ben, o okulca açılan kalabalık gruplarda hiç konuşmayan, fakat her mesajı dikkatle okuyanlar arasında yer alıyordum. Gerçi böyle olmak beni rahatsız etmiyordu. Onun numarasını kaydedip, kendi profil fotoğrafımı gizledim. Neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyorum ama belli mi olur, bir gün lazım olurdu.

Gözlerime iliştirilen ağırlık ile göz kapaklarımı ovdum. Saat nerdeyse beş olmuştu. İki saat sonra tekrar kalkacak olmama rağmen telefonu kapatıp yastığımın altına koydum. Uzun bir esneyişle yorganı kafama kadar çekip karanlığa gömüldüm.

💦

"Okula geç kalıyorsun kalk artık!"

Başımın dibinden gelen yüksek sesli bir homurdanma ile gözlerimi kırpıştırdım. Birbirine yapışan göz kapaklarım beni rahatsız etmek istemeksizin hareket etmemişti. Ağzımdan bir kaç mırıltı çıkardım.

"Mırıldanma bana! Gece yine uyumadın değil mi? O yüzden bu uyuklaman, sana diyorum kızım kalksana!"

"Ya Anne, ya!" dedim, ağzımdaki tuhaf tada karşı yüzümü buruşturmuştum. Yatmadan önce dişlerimi fırçalamayı unutmuş olmalıydım.

"Bak hâlâ yatıyor!"

Üzerimdeki mor yorganın bir anda çekilmesiyle ürperdim. Hırçınca ayaklarımı yatakta sallandırırken, annem bacaklarıma vurmayı esirgememişti. "Adım gibi eminim ki saat daha yediye bile gelmedi! Hep böyle yapıyorsun." diyerek homurdandım. Elimle bacağımı ovuştururken yatakta oturur pozisyona gelmiştim.