PORTAKALLI SÜT | Texting

1.4

-09.07.17

Lauv & BTS (JM,JK) - Who

💦

"Onunla konuşmaya, vaktimi harcamasına, varlığına, tehditlerine bile alıştım."

Elime gelen ıslak otları sertçe yolmaya devam ettim.

"Neden?"

İkimizde ağaca yaslanmıştık. Birbirimize dönmek yerine karşıya bakıyor, normal bir konudan bahseder gibi konuşuyorduk.

"Ne, Neden?"

"Ona neden alıştın?" dedim, bu sefer ona dönerek. Üçüncü sigarasını bitirmek üzereydi. Okula sigara getirmediğini zannediyordum fakat şu an bu kadar rahat içebildiğine göre bunu pekte umursamıyor gibiydi. Bir yerlerden nöbetçi öğretmen çıkacak diye onun yerine ben endişeleniyordum. Bir süre beni cevaplamadan içmeye devam etti. Ben de gökyüzüne dağılan gri bulutları izledim.

"Bilmiyorum. Yani normal olarak uzun zamandır konuştuğum, bir şeyler anlattığım birisi. En önemlisi ona annemden bahsettim."

"Annenden mi?" dedim, sanki gayet normal bir şey söylemiş gibi anlamadığımı belirten bir yüz ifadesiyle ona baktım.

"İşte bazen böyle pot kırabiliyorum," dedi, bakışlarımı karşılıksız bırakmayıp, bana döndü. Yüzündeki hafif gülümseme içimi rahatlatmıştı.

"Anladım." dedim, bakışlarımı ondan kaçırarak.

"Hiçbir şey anlamadın." dediğinde, beni küçümsediğini sanmıştım ama o anlayışlı bakışlarla bana bakmaya devam etti.

Hafifçe gülümseyip onu onaylayan bir kaç mırıltı çıkardıktan sonra bakışlarımı kalabalık bahçeye çevirdim. Ilık rüzgar omuzlarımda biten saçlarımı dalgalandırırken, bir kaç saniyeliğine gözlerimi kapadım.

"Bana neden yardım ediyorsun?"

"Bunu isteyen sen değil miydin?" dedim, düşüncelerimden sıyrılarak.

"Evet, ama on dakika öncesine kadar bana soğuk davranıyordun."

"Kardeşimi herkesin önünde rencide ettiniz, Ekin." dedim, yaşattıklarını hatırlatarak.

"Bende seni daha önce nerde gördüm diyordum." diyerek, fısıltıyla konuştuğunda bir an silkelendim.

Ona neden bunu yapıyordum?

Kendime bir söz vermiştim. Ona neden yardım ediyordum ki?

"Baksana," diyerek beni düşüncelerimden uzaklaştırdığında kaşlarımı çatarak bakışlarımı ona çevirdim. "Ben dışarıdan vicdansız, kaba ve egoist biri gibi mi görünüyorum?"dediğinde, çatılı kaşlarımı anında düzelttim. Sorduğu soruyla bir an zorla yutkunduğumda boğazımı temizledim.

"Neden böyle bir şey sordun şimdi?"

"Sen soruma cevap ver," diyerek, benden duyacaklarını merakla ve dikkatle dinledi.

"Evet?" dedim, bakışlarımı gözlerine dikip, kafamı neden böyle bir şeyi bir anda sorduğunu anlayamadığımı belirtmek istercesine salladım.

Aldığı cevapla bilmiş bir şekilde sırıtıp dilini alt dudağında gezdirdi. Ardından dudağını dişleyip bakışlarını benden çekti.

"Şu an ki halin garibime gidiyor." dedim, hiçbir şey anlamadığımı belirten bir ses tonuyla.

"Garibine mi gidiyor? Neden?"

"Çünkü o günkü kötü çocuk, şu an bilmediği ve görmediği bir kızın kalbini kırdığı için tanımadığı başka bir kızdan yardım istiyor. Sırf, yaptığı hatayı düzeltmek için. Sence de garip değil mi?" diyerek, tek nefeste konuştuğumda güzel bir soru sorduğumun farkındaydım.