So I Married The Mafia Boss 2: Symbiosis

Simula

SIMULA

"Where is he?", Selene demanded, acting as if kilala ko yung boyfriend niya.

"Hindi ko po alam.", Tinatamad kong sagot.

She exhaled angrily, but didn't say anything. Inilibot ko naman ang paningin ko sa palibot ng party para hanapin di umano ang nobyo niyang mukhang may kinakalantari ng iba. Ang party ay kinabibilangan ng mga anak ng mga mayayaman at kilalang tao sa industriya. It was filled of rich heirs of some business tycoons, politicians and entertainment chairmans. Meaning, mga bratinellang umaasa sa salapi ng mga magulang! Mga teeny bopper!

At halos lahat sila ay mukhang snobby though, so mas pinili ko na lamang na manahimik sa tabi. Humikab pa ako dahil habang tumatagal ang tinatakbo ng oras ko sa party na ito ay lalo lamang akong inaantok. Idagdag pa ang saliw ng classical music na pinangungunahan ng violin, bass, at piano na umeere sa loob. Isa pa, siguradong wala namang mag-aaksaya ng oras para mag-aya mg sayaw sa katulad kong maid. Plus, I doubt Selene would let me anyways.

Makalipas ang humigit tatlumpung minuto, bumalik si Selene sa akin. Napangiwi pa ako ng makita ko ang mangiyak-ngiyak niyang mukha. Somewhat, she looks like a lovesick girl. Diretso lang ang tingin niya kung kaya't hinatak ang paningin ko upang tingnan kung ano bang mayroon sa likuran ko. A guy who looked like the definition of a male model was walking toward us. Immediately, agad akong tumalikod ng makilala ang lalaking iyon upang hindi nito ako matanaw.

Is he Selene's boyfriend?! Whatta jerk!

Matindi ang pagkakagat ko sa labi ko ng lumingon akong muli upang makumpirma ang lalaking iyon.

He was frowning, utterly displeased. He didn't like when other people were the ones setting the terms. He was used to take the game being played by his rules and his rules only.

I hid my fear behind my plain dull smile. Magsisinungaling ako kung hindi ko sasabihing takot ako. Hell, I was beyond terrified.

He was like a fire. He was handsome, I couldn't lie about that. He was breathtakingly beautiful.

He looked at me and gave me a cocky grin.

"Who is she?", Tanong niya agad ng nasa tabi na ito ni Selene.

Naitaas ko to the highest ang kilay ko at bahagya ko pang naitaas din ang tungki ng labi ko ng matiyak ang sinabi niya. Anong nangyayari sa lalaking ito at umaaktong hindi niya talaga ako nakikilala. Parang first time na magkita kami, the right term. Hindi ko tuloy alam kung mao-offend ako o naiinis by the fact that he didn't acknowledge me personally.

Ano pa bang inaasahan ko sa isang Hendrix Devon Sylverio? He had that snobbish persona that many of these people had.

"My new maid. Three days ko pa lang siyang personal maid.", Mabilis ang naging pagsagot ni Selene kay Hendrix, dismissing my presence. "San ka ba nagpunta? Why are you late?"

"Traffic.", Tipid at kalmadong sabi niya. "Sorry, my princess."

Napailing ako. My princess? Pffft, gusto kong masuka. Kung alam lang sana ni Selene ang ugali ng lalaking nasa harapan nito ay baka magsisi lang ito.

Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ni Selene ng ikawit ng dalaga ang mga braso sa leeg ni Hendrix. Their lips met in second and I awkwardly looked away. Public display of affection had always bothered me.

At nagsisi ako ng muli kong ibalik ang paningin ko sa dalawang nasa harapan ko na sobra kung makapag- PDA! Hinahalikan ni Hendrix sa labi si Selene subalit ang mga mata nito ay nakatingin sa akin.

Ang matalim nitong titig ay sadyang nagpangatog sa akin. Muli akong napalunok.

After a minute, humakbang siya sa gawi ko. "I'm Hendrix Devon Sylverio. Son of Hunter Sylverio, heir to the Sylverio Industries."