So I Married The Mafia Boss 2: Symbiosis

Kabanata 5

Kabanata 5

Hendrix Point of View

INIHARANG ko ang isa Kong kamay nang tamaan ng sinag ng araw ang aking mga mata. Sumakay ako sa isang motor boat roon. Ang mainit na sikat ng araw ay tumama sa aking balikat. Ang luntiang tubig ay nanghahatak na pagmasdan ko ang karagatan. I was tempted to stop the boat for a moment to cool off. I was certain I'd sizzle while I plunged into the sea.

Umiling ako sa ideyang iyon.

This isn't a trip. I'm on a mission to check out who is this Killian Oliveros.

Ibinaling ko ang aking paningin sa diving gears na nasa gilid ng motor boat. Pinatay ang engine saka ipinokus ang paningin sa hawak na mapa. Bahagya akong napabuga ng hangin ng makita ang simbolo roon na hindi ko maunawaan. I wasn't an expert in neutical navigation. Pero si Percy ang gumamit ng google maps para masundan ang patutunguhan namin. After scanning the map and the coastline, then consulting my phone. Ang mabatong bahagi SS bandang kaliwa, at ang maliit na isla roon ang siyang tinuturo ng mapa. This must be it. Ang kuta ng Trifolium.

I dropped anchor, glancing around for any signs of other boats. At the distance, We wouldn't even be noticed from the shoreline--- not that there was anyone there to notice us. After all, lima lang naman kami. Ang isla ay mukhang national park. Siguro ay dinesenyo iyon upang hindi mapaghalataan ang mga illegal na gawain ng Trifolium.

My father had been a great historian when it came to mafias. At iyon Siguro ang dahilan kung bakit halos isumpa ako ni Sydney. Ayaw niya sa mga mafia. Ayaw niya sa akin dahil ako na ngayon ang tumatayong Big Boss ng Beehive. Pero ano ang choice ko di ba? Sydney wasn't going to magically disappear in my life without some laverage.

Things were either black and white to me. You did something or you didn't. It's a yes or no. Simple lang, di ba? Walang kulay ang mundo ko. Naisuklay ko ang aking mga daliri sa aking buhok. Napabuntung-hininga ako. I feel like shit.

May inilabas na gadget si Zeus, ikinonect iyon sa passcode sa pintuan. Ilang segundo lang ay bigla na iyong bumukas. Na-hack pala ang password non ng ganoon lang kadali. After the door open Zeus look at me with a sneer. "Don't try anything funny, Boss."

"Me?", Tanong ko. Umaktong nagulat at nasaktan. "Ano sa tingin mo ang iniisip ko? What else would I fuck in this place?"

"You're a real asshole, Boss."

Killian Oliveros kills whoever gets on his way. Ang sabi ng iba, masahol pa siya sa demonyo. Pinapatay niya ang kaaway niya sa pamamagitan ng electric chair. Ang ibang biktima ay kailangang i-endure ang boltahe ng kuryente sa loob ng ilang oras hanggang sa magsawa na ang Trifolium. Ikukulong sa madilim na kwarto kung saan may ventilation system leaving you gasping for air as they had taken the oxygen away or screaming in pain as the air pressure increased. Ilulublob sa tubig o ila-lock ka sa isang freezing room.

Iniisip ko pa lang iyon ay pumuputok na ang galit ko sa leader ng Trifolium.

Nagtago kami sa may dingding habang sinisilip ang ilang tauhan ni Killian. Trifolium members were all around armed with guns.

"Hey!", Ang baril ay nakatutok sa amin, ang mga tinig ay pasigaw. "Drop your weapon!"

Sinenyasan ko ang tatlo kong kasama na isuko ang mga baril namin. Itinaas namin ang aming mga kamay senyales ng pagsuko subalit ang ngisi sa labi ay nanatiling nakaukit pa rin sa aming mukha. Ang isang lalaki at itinutok pa ang dulo ng baril sa ulo ko. "Take five steps forward."

"May iba pa ba kayong kasama?"

"Wala na."

Isa-isa kaming kinapkapan ng mga kasama nito hanggang sa tumango na nag isang miyembro ng Trifolium sa tumatayong leader nila. Nanumbalik ito sa kasamahang nagbibigay ng orders sa kanila. "They are clean, Sir!", Ang tinutukoy nito ay kung mayroon pa ba kaming mga sandatang nakatago sa aming katawan.