So I Married The Mafia Boss 2: Symbiosis

Kabanata 15

Julia Torres Point of View

Halos lumuwa ang mga mata ni Shanna at Shun nang makita kami ng kambal na magkahawak-kamay ni Zyle. I felt it awkward holding hands with him; it feels weird. Pero sa totoo lang, his warmth hand comforting. And it was a new feeling of mine that I need to discovered more.

Nang mag-lunch break na kasi at masigurado ni Zyle na nakaalis na sa clasroom si Kuya Damon. He quickly took the chance and hold my hand. Pilit ko iyong inaalis subalit sinasamaan lamang ako ng tingin nito. That's why, kinulong nito ang mga kamay ko sa kamay niya as we walk holding hands on our way to the cafeteria.

Habang dumako naman ang paningin ni Hunter sa amin doon sa table niya. His eyes were equally shocked. Nahinto rin ito sa pagsubo sa kanyang kinakain, nahulog pa nga ang pagkain sa kutsara niya sa pinggan habang napapaubo.

Hinila ako ni Zyle sa napili nitong table. Um-order ng pagkain saka muling bumalik at tumabi sa akin. Inilapag nito ang pagkain namin sa mesa.

However, this jerk beside me, as when I looked at him, he returned a dazzling smile habang hindi binibitawan ang pagkakatalikop ng mga palad namin. Sa halip, lalo niya pa itong hinigpitan lalo na ng mapansin nitong nakamasid sa amin sina Hunter at Shun.

Si Shanna naman, nilalakihan ako ng mata sa kabilang table hudyat na nagtatanong ito kung ano ang nangyayari. I just flicked my eyebrows up at her indicating I'd explain later.

Si Shun naman nagtiim-bagang at umiwas ng tingin.

While Hunter, well, he stare us as if he was throwing deadly daggers upon us while his eyes focused on me holding hands with Zyle. Nanggigigil din ito habang tinutusuk-tusok yung kinakain. Naririnig pa ang huni niyon. He was strumming his food at his plate non-stop.

"Let go of my hand, Zyle. Ang dami ng nakatingin sa atin.", sabi ko rito habang pilit na inaalis ko ang kamay ko sa kamay niya.

"Don't mind them. Inggit lang sila."

"How can I eat if your holding my hand? So, just let go..."

Zyle smile evily. "NOPE. Susubuan na lang kita."

"Zyle! Stop acting like a brat! Don't be a baby."

Umiling ito saka ngumisi. "I want to hold your hand forever. I will never going to let it go."

NAPASANDAL ako sa locker ko. Nanggigigil ako. Bumabalik na naman ata ang inis ko kay Zyle. That man was getting a little too intense lately. Porke bumait na ako sa kanya, nang-aabuso naman ito at ginagawa na lang ang kahit anong maisip gawin sa akin. I looked defeated when that jerk feeding me at the cafeteria. And that's made me hate myself even more. His too tempting and I let myself being tempted. When he is seducing me, I'm being seduced! He is so much manipulative and controlling! Oh, crap I'm the worst!

Binukas ko ang locker ko to get my Steno Book nang biglang may yumakap sa likuran ko. Lumingon ako, my bewildered eyes were met those lovely brown eyes of Zyle.

"Hey, baby. I miss you already.", he greeted in a low, sweet voice that made my heart palpitating.

Gusto kong magsalita pero napaawang lang ang bibig ko, ang mga salitang nais kong sabihin ay tila ba umatras pabalik sa dila ko.

"I guess your fully mine now, Julia. Just mine..."

Oh, God this man is really impossible! He is such a possessive jerk.

"Stupid. I'm not yours."

"Dummy. It's obvious. I know your feelings the time you kissed me back at the balcony. You denial girl."

Namula ako. Wala akong masabi dahil alam naming dalawang totoo yun. Pinakawalan na ako nito.

Napailing-iling ako habang iwinawaglit ang naganap sa balcony. Nang ibalik ko ang tingin kay Zyle, nakataas ang isang kilay nito habang ngiting-ngiti. Ang hirap niya talagang basahin. I wasn't sure from which angle he was coming from his inquisition.