The Story Of Us- Too Much Love.

Chapter11

Since nagpapalipas kame ng oras at hindi pa kame makatulog, ng chat muna kame at nagusap. Kung ano anong topic ang napag usapan namin. Para lang syang reporter sa buhay ko at ako naman sagot lang ng sagot sa tanong nya.

"San mga parents mo?" Siguro nagtataka kung bakit wala akong nababangit skanya kahit matagal na kame may communication kahit araw araw kame mgkausap, magkachat at mgkatext.

"Si Dad, Paris and si Mommy sa London pa, They're both citizen kaya ganon".

Yea, I grow up without parents. So I'm too matured in my age. I know how to handle different situations in life even I'm not that old enough. Parang ipinanganak lang kame ng kapatid ko :))) But I understand my situation. I know they came up there for us. Kahit malayo sila, pinapakita nila kung gaano ka'strong at kaclose kame sa isa't isa. :)

"Ang layo pala. GoodLuck sana makita mo na sila Baby Iam".

"Soon. Maybe next year. Di lang kase kame natuloy this year. Kame pupunta sa kanila Baby".

Silent.......................................................

Oo, we're planning to live there. Maybe Paris or London. Well, Ayoko sumama honestly. But choice ko padin naman kung sasama ako or hindi.

"Aalis ka? :'(". Malungkot sya? Bakit?

"?" Di ko pa alam e.

"Aalis ka, bakit ngayon pa :(". Napano to?

"Bakit malungkot ka pag sinasabi kong aalis ako? Sasabihin mo nyan wala kahit meron no." Hhaha para malaman kung bakit sya sad? >:)

"Meron!Meron! Mahirap mang sabihin pero napapalapit na loob ko sayo----". See nalaman ko! >:)

BUT! Napapalapit na loob nya sa akin? -_________-

MY HEART! DUGDUGSHDUGDUGSHHHHHH!

"I see. Napapalapit? Baka maging kapatid mo na ako nyan? Di ako sasama if ever. May choice naman daw ako". Kapatid? Choss lang yon. Pero alam ko yun lang naman talaga diba? >:(

"Sana nga hindi ka aalis".

"Bakit anglungkot mo muna pag sinasabi ko yon? Ayaw mo ako umalis? Bkit? :)".

"Ayoko e :(". Para syang batang ngmamakaawang wag syang iwan ng mommy nya sa bahay :)) Naiimagine ko sya. Ang cute ni Akio kahit kaylan! :))

"Bakit naman?"

"Ayoko talagang umalis ka. Di ako magiging masaya pag ganon. I want to know you more Iam".

"I'll stay for you. Promise." To comfort my Baby, and wala naman talaga akong balak umalis e.

Bakit ako nagpromise? Di naman ako ganito date e. Parang di ko sya matiis na malungko sya. Apektado talaga ako. Gusto ko nka smile sya palage. I THINK I LOVE HIM---. yea :( Pero, di kame pwede. May GF/Bestfriend na sya at sa Age gap namin. Ang hirap no? Bakit kase ako pa ginawang bida ng Author na to? Masyado nya akong pinapahirapan!

"Hey Akio, Are you okay?".

"Yea. Okay na ako na nagpromise ka na hindi ka  aalis. Tama na ako don sa narinig ko :)". Bakit kase ako ngpromise e! -__- Anak ng tokwa o!

"Narinig? o Nabasa? :)) Bakit ba kase ikaw malungkot pag sinsbi kong aalis ako?"

"Ewan ko. Bakit ganito na f'feel ko. Gusto pa kita makilala. At isa pa------." Woo. Kinakabahan ako! Binibitin nya ko! >:)))

" Isa pa ano?"

"Napapalapit na talaga ako sayo".

"I clarify mo nga. Ganyan ka naman e :(". Acting lang maglungkot lungkutan sa chat. Para umamin diba? :)

"Woo. Bakit kaylangan na talaga tong sagutin! haha! Bakit kaylangan mabilisang sagot. Di ko alam sasabihin ko!".

"mm." Para kunware sad ako diba? Aamin na yan! Tignan nyo man. hhi>:)

"Wag. Baka di ka na makipagkita sa akin pag sinabi ko. Wag ganon!"

"Tell me! C'mon! Di ako ganon no. At di ako mgbabago kahit ano pa yan. So tell me please ^^," Napag puppy eyes tuloy ako kahit sa chat lang >:)

"SURE?"

"Yea".

A piece of silence. Kinakabahan ako neto guys. Di koa alam kung ano gusto nyang sabihin sa akin. Nakaka kaba. Baka madisapoint nanaman ako neto e. Para akong lalagnatin na ewan! Ang tagal nyang sumagot. Mas kinakabahan ako tuloy!