Sen bir şiirdin şairsiz kalemden düşen
Malum aşk vakası zuhur edince akla üşüşen
Baharın sonunu getirince ölüme üşüyen
Gah ba-gah katre katre düşen yağmurdan kaçamayan sen.
Yorgun düşmüş İstanbul gibiydi gözlerin:
Bu kent gözlerinden masal gibi
Bu yağmur yalnız bu şiiri ıslatmış gibi
Hangi sabah yine bizi terk edecek yani?
Kadının saçlarında doğmak üzere zaman vardır ya hani
Vakitten çıkagelen ölüm kaldı baki.
Hanımefendi savaş yanlısı saçlarınız;
Bilhassa savaş saçlarınızdan taşınca ok bakışlarınız
Bir mermi hızı boyunca kaçan bakışlarınız
Öyle tebessümünüz vardı ki alkışlanırsınız
