Bir deniz almış götürüyordu gözlerini.
Gül kokan bir mısra bırakmıştın ellerime.
Sonra kilit vurulan dudaklar,
Biliyor musun bugün iki yıldız ölüyor,
Biz tek kişiydik oysa,
Pardon "Biz" dedim.
Bir ben bir siyah
Oysa biz tek kişiydik.
Bir esinti mesela bütün tebessümü götürdü.
Sonrası siyah sonrası sessizlik zaten,
Bir gül kokuyor, keskin kırmızıyla.
Kurtar beni; dudaklarımdaki tuz fazlalığından.
lütfedilen kayradan kurtar.
Bir ruhun çemberinde hapsedilen kalemide kurtar.
Oysa biz tek kişiydik.
Gül kokan bir çift mısrayla tek kişiydik,
Bir gözyaşı büyüyor
Katlanıyor şimdi ikiye.
Umutsuzluğun deniz oluşu değilde,
Umudun tek damlalık bir nefes bile olamaması..
Oysa Biz Tek Kişiydik;
Papatya Kokan Gül Kırmızısıyla.
Tek Kişiydik
