Ya kurşun gelir vururdu solumuza, ya bir deprem alır götürür.
Bir fırtına koparırdı yelkenimizi,
Yine bir okyanus açığında yalnız kaptan.
Gözyaşlarının ortasında boğulan yalnız şair,
Bugün susulası bir gün,
Bir eylemsizlik bu kadar acıtmamıştı canı.
Can acı içinde canan arar oldu.
Bugün susulası bir gün,
Öyle ki siyah bakıyor kara gözlerle, tam gözlerine.
Bir umut bağlıyorsun birine;
Hani bazen ona sarılmak istersin ne kadar sıkı sarılırsan o kadar gitmeyecekmiş gibi.
Sarılıncada gidiyorlar mı?
Bu da insafsızlık artık.
Hem daha katran demlilerimiz bekliyor, ince bellilerde,
Konuşulacak çok konumuz yoktu,
Lâkin elbet bulunurdu, bir çift göz sunsan.
Bulunurdu.
Sessizlik gibi biraz.
Bugün susulası bir gün değildi oysa,
Oysa Bugün susmamak için güzel bir gündü.
Bugünler hep siyahımsı günlerdi oysa.
Oysa gülmek, renkleri kovalamakla ilişkin bir vaziyette değildir ya,
Oysa mutluluk bir ton kadar avuçlarımızdaydı.
Bugün susulası birgündü,
Birini seviyorsun.
Ne kadar sıkı sarılırsan o kadar gitmeyecekmiş gibi.
Ne kadar sıkı sarılırsam o kadar yanımda kalır mısın ki?
