Gökyüzüm engin, gökyüzüm sensin,
Anlatamadığım şiirimsin.
Sen ki yağmurlu gecemi tamamlayan dolunay,
Yalnızlığıma suskunluk.
Sıkıştığında kalbim, sığındığım sokak.
Kahve gözlerini sakla, marmara kıskanır.
Bir şair, bir yazar istanbul olur.
Sen kız kulesi olsan narin, güzel ve gerçek istanbul.
Yemin dahi edebilirdim işte o zaman,
Güzelliğinizin ışıltısında kaybolan güneşe.
Geceleyin açan yıldızların aslında ancak sizin gölgeniz olduğuna.
Kırmızı gülün karşınızda solduğuna,
Fakat hanım efendi;
Elleriniz ne vakit arşı işaret etse,
Yağmur damlaları bir bir gözyaşı biçiminde yeryüzüne serilir.
Zamanımı çalan en güzel şeydiniz siz.
Aklımı da çalan, sonrasında bir tebessümünüzle de kalbi
