Sen yalancısın, ben düzenbaz.
Sen gibi beni çok üzen var,
Sen cennet, ben cehennem.
Ben kendi içimde yanıyorum,
Sen kendi içinde huzuru arıyorsun.
Yahut sadece bakınıyorsun,
Ben koşarken güneşe, sen sudan kaçıyorsun.
Kaçmak için yetseydi bir abrakadabra,
Sihirbazlar kalır mıydı ki yerinde?
Kalırdık karşı karşıya, ellerim kalsaydı belinde..
Usulca masum bi buse kondursaydım yanağına,
Yalancısın inanamam, başkaları tutamıyor yerini,
yardım et bu kaçağına.
Karanlıkta bütün yüzler aynıdır, Ruhlar ayrı.
Her adım ileri gider, seninkiler gitseydi geri..
Herşey unutulur belki, unutulur musun ki hiç sen?
Sen ilk baharsın çiçekler açıyor varlığınla.
Ben olsam baharlardan, son baharım,
çiçekleri soldurup, ölduruyorum bütün kainatı kasvetimle.
Sen, hayalsin ben gerçek, yani sen güzel bir an.
Ben o anı bozan bi tokat, acı veren geçmeyen bi an..
