Kim derdi ki, şiirler kaybolur,
Sahibini bulamazsa ölür gider.
Kim derdi ki, yazmak zor, azizim yazdırmak zordur.
Yazmak kaleme bakar.
Dün gibi bugünde ilhamım ol.
Ya da ağır ağır terk et sokağımı,
Yağmur dinsin, terk et sokağımı,
Saçlarını savurma, her biri ok gibi saplanıyor artık.
Kim derdi ki, dün gibi bugünde kaybolur.
Kısa tutalım şiirleri, kalbi dağlamak iyi gelmez oldu.
Kim derdi ki, söylenebilecek kadar değerli sözler barındıramadık.
Zaman harcadık, mutluluk harcadık, tebessümleri harcadık, gök kuşağını harcadık, güneşi, gündüzü, güzel olan ney varsa harcadık.
BİTTİ...
Kasveti harcadık, mutsuzluğu harcadık, ümitsizliği harcadık, yanlızlığı harcadık, ne bileyim kötü olan ne varsa harcadık.
Harcadık ki biter sandık, bir bitmedi...
Kim derdi ki, şiirler kaybolur,
Sahibini bulamazsa ölür gider.
Kim derdi ki kötü bir şeyin sonu yok,
İyi olanlar ise elinden kayıp gider...
Kimse bize böyle bir şey demedi,
Bize böyle bir şey söylenmedi...
