Yağmur yağsa,
Gözlerimiz günahlarından arınsa
Lacivert yakalı cahil cüheladan bir arş uzakta,
Gözlerin nefti tonundan daha giz dolu.
Bi'kadının adı geçti kırık kanto esnasında,
Kan dolu kından, çekip çıkarttı kılıcı.
Öyle ellerin vardı bembeyaz, her erkeğe muharrem
Ayak uçlarımızın dokunuşu zerafete nail,
Rengarenk çiçek üzeri makberinde.
Bugün incecik giyinmiş gökyüzü, aman üşüme.
İntihar karasının tersine, şu köpüren deniz tonu.
Şair yaşatırdı afitâbı, göğüs kafesinde.
Ben üç gecedir intihara düşmedim.
Yargıla beni, bedenim asılı darağacında
Ufkum sen, ufkum ay ağılı, ayla.
Dargın çiçek kokusu teninde gezinir.
Sevme kararıdır adeta dikta.
Ve özlemek yenilgisiz kader gibi, kaçınılmaz.
Dikta nitelikleri taşıyan gözlerin,
Her zaman ve sorgusuzca biat ister...
Ölümü bekleyen, buruşmuş sûretiyle, gül bahçesi sahibesi.
Değer bilmeye vakit kalmadı Sevgilim.
Dudaklarımızda tuz fazlalığından kurtulma çabası...
Ve kadınım öyle de yalnız değiliz aslında,
Şu beyaz mermer taşların arasında,
Ve kadınım yalnız değiliz aslında,
İntihar karası gözlerinin içinde...
