Toprağa yat, sûretin göğe uzansın.
Kara günahlarım, ömrümüzce olsun.
Bi'ağır gece uzansın, günün hemen evveline
Bir ses duyulur, yedi kilitli topraktan.
Ölüm...
Ölüm ki sessizlik, toprakda yıldız bulmak.
Hiç olmak, lâkin "yok"luk söz konusu değil,
Issız zambaklar diyarlarında, avâre
Siyah gül, kokusuz karanfil.
Sen Gibi....
Şimdi dişlerin, aynadır güzel günlerin ışıltısına,
Kiremit çatıları aşındıran gönül yağmurları...
Tahta evin gıcırtılı hâli, sevgisiz bi'kalp gibi.
Sen Gibi...
Ölüm...
Ölüm bildiğin gibi soğuk,
Acımasız...
Sen Gibi...
