Not Intended

Ch 1 - Unprepared

Yazar: exobubz

Çeviri: SeKaism

Bahsi geçen ailenin ve ailesinin arasında üç kuşaktır süregelen davada barışı sağlamak amacıyla Byun Baekhyun'un diğer ailenin çocuğuyla evlenmesi gerektiğini, Baekhyun'un kendisi de dahil, Baekhyun'un geniş ev halkında herkes biliyordu. Bu planın onun için aylardır düzenlendiğini biliyordu ve en başında, şu can sıkan davanın son bulması için kendini kurban etmeye razıydı. Ama son dakikada, iki ailenin ve gelecekte-olacak-çiftin düzenlenen buluşmasından iki önce, "Siktir etsene." Diye mırıldanmış, evi terk etmiş ve gösterişli hayatını bırakmıştı.

Kurallara uymanın ona göre olmadığını, orta-yaşlılarının geleneklerinin gülünçten öte olduğunu düşünerek Baekhyun arkasına bakmak istememişti. Eğer ailesi adamı sadece susturup kurban edilen bir oğul ve bir hayat yerine daha diplomatik şeyler yaparsa ancak eve geri dönebileceğini düşünüyordu.

Evden dışarı adım attığı an Baekhyun kavşakta durmuştu. Nereye gideceğini bilmiyordu o yüzden gece vakti Seul'ü amaçsızca dolaşmış ve yüksek sınıf bir otel aramıştı. Eğer eve geri sürüklenmek ve bir yabancıyla evlenmek istemiyorsa kredi kartlarını hiç kullanmaması gerektiğini ancak sabah fark etmişti.

Seul'un diğer bir ucunda yaşayan Kai'ye gitmek için nakit kullanarak bir trene bindi. Baekhyun evi terk ettiğinde giydiği aynı kıyafetle kapıyı çaldı. Kai Baekhyun ile aynı sosyal statüde değildi ancak Kai bir yemek şirketinde çalışıyordu ve Baekhyun'un ailesinin sık sık verdiği partiler sağ olsun Byun Baekhyun o çocuğu tanımak zorunda kalmıştı.

İlk başta Kai Baekhyun'un kalacak bir yere ihtiyacı olduğunu gerçeğini kabul etmişti ama bir buçuk hafta geçince Kai Baekhyun'un havayı solumaktan başka hiçbir şey yapmamasından, boş boş dolanmasından yorulmuştu. Tutarsız maaşıyla Kai çatısının altında başka birine daha yardım edip edemeyeceği bilmiyordu. O yüzden, istemeye istemeye Kai durumla ilgili verdiği kararı Baekhyun'a söylemek zorunda kaldı.

"Günaydın, Baek." Baekhyun yatak odasından—Gönülsüzce verdiği Kai'nin yatak odasından—gelirken Kai selamladı. "İyi uyudun mu?"

Baekhyun bir cevap olarak mırıldanmış, bir elini soğuk göğsünü ovmak için tişörtünün altına götürmüştü. Sarkık gözleri mutfak masasına takıldı. "Ramen?"(Ç/N: Erişte yemeğidir.) Sersem sersem sordu.

Kai gülümseyerek başını salladı. "Her gün olduğu gibi."

"Her gün olduğu gibi." Baekhyun mırıldandı. Esnedi, gevşemek için omuzlarını oynattı. "Niye başka şeyler pişirmiyorsun?"

"Bütçem dar, Baek. Biliyorsun." Kai iç çekti, elindeki kahve kupasını bıraktı. Mutfak masasına eğildi. "Dinle. Konuşmamız gerek."

Baekhyun ilgisizce başını salladı, hala yarı uykuluydu. Masanın bir sandalyesini çekti, sandalye hareket ederken tiz bir ses çıkardı. "Yolla gelsin."

"Bir iş bulmalısın." Kai söyledi. "Ya da en azından, biraz daha maddi yönden bağımsız olmalısın. Hatta belki eve geri –"

Baekhyun'un gözleri kocaman açıldı. "Eve gitmiyorum."

Kai kaşlarını kaldırdı ve bir elini önüne koydu. "Tamam, tamam. Unut dediğimi o zaman. Ben sadece söylüyorum. İkimize gücüm yetmiyor."

Baekhyun'un ramen kasesindeki çubuklar dönmeyi bıraktı ve uzun bir sessizlik doğdu. "Üzgünüm." Baekhyun Kai'ye baktı. "Başka nereye gidebilirim bilmiyordum. Aklıma gelen her bir yer ailemin gideceğimi bildiği yerler. Gittiğim yerleri düşününce akıllarına gelmeyecek olan bir sendin."