Ch 34 - Still Processing

3.1K 308 98
                                    

Yazar: exobubz

Çeviri: SeKaism


Chanyeol suyla yüzünü yıkarken Baekhyun burnunu çekince sümük burnundan düşüyordu. Adamın dağılmış yüzüne göz atan Chanyeol gördüğüne başını iki yana sallamıştı. Birkaç kağıt havlu alan Chanyeol Baekhyun'un yüzünü, dikkatlice ağzını sildiğine emin olmadan önce Chanyeol havluyu nemlendirmişti. Sonra Baekhyun'u lavabodan uzaklaştırıp bir sandalyeye oturtturdu. Nugget takip etmişti, babasın arkasına sızlanıyor ve Chanyeol'ün ayağına pençe atıyordu, Chanyeol'ü ise bu can sıkıcı ikiliyi hak edecek önceki hayatında ne yaptığını merak ederken bırakıyordu.

Sonra buzdolabına gitti, kapağını açtı ve yarısı yenmiş bir çikolata bulmadan önce bir süre dolaba baktı. Ne zamandır oradaydı? Chanyeol bilmiyordu ama yine de çikotalayı Baekhyun'a verecekti. Çikolatayı alarak masaya yürüdü ve Baekhyun'a uzattı, Baekhyun almış ve teşekkürünü mırıldanmıştı.

Baekhyun habersizce eski çikolatanın kabını açarken Chanyeol bir sandalye çekti ve yanına oturdu. Dirseğini masaya koyan Chanyeol yüzünü koluna koydu. "Ee köpeğin yemeğini yedirtecek ne olduğunu söyleyecek misin?"

Baekhyun suratını astı ve arka bacağında durarak Chanyeol'ün bacağına pençe atmaya çalışan Nugget'a baktı. "Yemeği ufalıyordu..."

Chanyeol Nugget'ı bacağından atmaya çalıştı. "Ne olmuş yani?"

Baekhyun çikolatasından küçük bir ısırık aldı. "Nugget yiy—ah! Bu niye bu kadar sert?" Sızlandı, çikolatayı ağzından çıkardı ve ona baktı.

Chanyeol elini sallayarak dediğini görmezden geldi. "Yüksek kaliteli bir çikolata. Şimdi can sıkıcı köpek için ne diyordun?" dedi Chanyeol, Nugget'ı uzaklaştırdı. Patileri ahşap zeminle sürtüşen Nugget birkaç ayak öteye kaymıştı.

Dilini ağzında gezdiren Baekhyun çikolatanın tadını almaya çalıştı. Tekrar denedi ama bu sefer, şekerli tatlıyı yalamıştı. "Nugget yemiyordu. Nedenini anlamalıydım."

"Belki aç değildir." Dedi Chanyeol başından atarak.

"Hayır, o hep aç." Baekhyun mırıldandı.

Chanyeol bir saniye Nugget'a baktı. "Şişko."

"Hayır, değil." Baekhyun dudaklarını yaladı. "O bir yavru köpek. Öyle olması gerek. Neyse, evet, yemiyordu o yüzden kontrol etmeli ve nesi vardı öğrenmeliydim..."

Chanyeol inledi. "Baek, sadece arkasını okuyabilirdin."

İtiraz etmek için ağzını açan Baekhyun arkasına bakmayı bile düşünmeyi zahmet etmediğini fark etti. Kaşlarını çatarak çikolatayı bıraktı ve sandalyesini arkaya attı, köpek mamasının poşetinin uzandığı yere ayaklarını sürükleyerek gitti. O eğilip poşete bakarken Chanyeol gözleriyle onu takip etti. Baekhyun sonra bağırdı.

"Yanlış markayı almışsın! Seni aptal!" Baekhyun masaya uzun adımlarla yürüdü ve poşeti Chanyeol'ün görüşüne soktu. "Gerçekten mi? Chanyeol, Nugget'ın markasından aldığına emin ol dedim—Seçici o, tamam mı? Seçici bir köpek ve değişimden hoşlanmıyor. Bu ne? Jenerik marka mı?"

Chanyeol gafil avlanmıştı. "Baek, sakinleş—"

Baekhyun'a uzanmaya çalıştı ama Baekhyun eline vurarak uzaklaştırdı. "Nugget hayat mücadelesi vermiyor. Kendi yemeğini araması için onu zorlamayacağız, tamam mı? Argh—bok gibi tadı olmasına şaşmamalı." Masadan uzaklaşan Baekhyun çöp kutusuna gitti ve poşeti içine attı. "Biliyorsun, neyseki normal şeylerinden hala biraz kalmıştı."

Not IntendedHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin