Not Intended

Ch 22 - Needed Confirmation

Yazar: exobubz

Çeviri: SeKaism

Uyarı: Smutumsu!

Uykusuzluk harika değildi ve Chanyeol'ün yapmaktan hoşlandığı bir şey olmamıştı hiç çünkü bu odağını kaybettiriyor ve gün boyunca ruh halini düşürüyordu ama Baekhyun'un Kris ile kaçamakları onu uyanık tutuyor, sadece o aptalı düşünerek tavana saatlerce boş boş bakar halde bırakıyordu.

Gecenin üçünde yataktan çıkması da—sırf küçük şerefsizi beklemek için üçe kadar kalmıştı—Chanyeol'ün durumuna yardımcı olmuyordu. Yatakta öfkeden delirerek bir saat kaldıktan sonra uyuyakalmayı başarmıştı.

Uykuya sürüklendikten hemen sonra Chanyeol ertesi günün nasıl olacağını ve nasıl başa çıkacağını merak etmişti. Garip mi olacaktı yoksa Baekhyun hiçbir şey olmamış gibi davranacaktı bilmiyordu—hiçbir şey yapmamış gibi davranmaya devam ederse daha iyi olurdu ama.

Chanyeol farklı bir şekilde uyandığında durumun nasıl olacağını öğrenmişti. Çenesinde ıslak bir şey hissetmemişti, bu da demekti ki Nugget aptal yavru köpek yalamalarını yapmamıştı. Yanağında küçük bir öpücük de yoktu, ki bu da demekti ki Baekhyun orada yoktu.

Bunun yerine açık penceresinden içeri giren yüksek sesli hışırtılarla uyanmıştı. Odasına ağır ağır giren ışık gözlerine çarpıyor, Chanyeol'ün ışıktan kaçması için yatakta dönmeye zorluyordu. Bir saniye sonra iki gözünü de birden açmış ve gelen seslere bakmıştı, sadece Baekhyun'un orada olduğunu görmüştü.

Bir süre sonra Chanyeol yatağına abanan ve ağır ağır nefes alan sesleri fark etmişti. Nugget'ın arka bacaklarıyla durduğunu, ön patileriyle sabit durmak için yatağın kenarını kullandığını görmüştü. Köpek doğrudan ona bakıyordu ama Chanyeol nazikçe yavru köpeğin dengesini bozmuştu ki Nugget durabilsin. Nugget bir saniye kadar beklemiş, yatağa çıkmaya çalışmadan önce Chanyeol'e sızlanmıştı—ki Chanyeol yatağa çıkamayacağını biliyordu.

Chanyeol perdeyi çekip yandan bağlamaya çalışan Baekhyun'un küçük bedenine gözleri hareket etmeden önce başını kaşımıştı. Baekhyun'un birbirine giren bir yeri düzeltmek için parmak ucuna kalkmasını izledi.

Gece vaktinde olanlar yüzünden Chanyeol hala kızgındı ve sinirliydi. Dün gece ikisinin ne bok yediğini bilmiyordu. Son kontrol ettiğine göre Kris'e ellerini o aptaldan çekmesini ve Baekhyun'a Kris'le hiç konuşmamasını söylemişti fakat Chanyeol'ün bu kuralları ikisinin de yıktığına dair şüphesi yoktu.

Eğer Baekhyun onu her zamanki gibi uyandırsaydı Chanyeol'ün sabahki kötü ruh hali düzelebilirdi. Hiçbir şey almayana kadar sabah öpücüklerine alıştığının farkında bile değildi. Eğer Baekhyun—yanındaki Nugget ile—ona her zamanki sabah yakınlığını verseydi son günlerdeki ikilinin etkisinden dolayı Chanyeol'ün istese de istemese de ruh hali düzelirdi. Ama Chanyeol Baekhyun'u sadece izleyince depresif hali daha da beter oluyordu.

Baekhyun işini bitirdikten sonra arkasını dönmüş ve gözleri hemen odaklanmış bakışlarıyla yoğun bir şekilde onu izleyen Chanyeol ile buluşmuştu. Bir an Baekhyun ona gülümsemeden önce dudaklarını büzmüştü.

"Günaydın!" Chanyeol ona yoğun ve boş yüzle bakmaya devam edince Baekhyun dudaklarını büzdü ve boğazını temizledi. "Pekala, Kris'i uyandırmalıyım." Bir saniye kadar orada durmuş Nugget'ı almak için eğilmeden önce Chanyeol'e bir şekilde üzgün ve garip bir bakışla bakmıştı. "Kahvaltı hazır."

Chanyeol her şeyi geri sarmayı ve bir şekilde tekrar oynatmayı istemişti ama Baekhyun'un böyle davranmadığı zamanlara. Baekhyun gitmek için odadan çıkarken Chanyeol ağzını kapatmaya ve gitmesine izin vermeye razıydı. Ruh halini düzeltmesi için Baekhyun'un ona öyle davranmasını istemenin onu işi olmadığını kendine söyleyip duruyordu ama bu konuda Chanyeol daha hızlı düşününce, Kris'in elinde tuttuğu her neyse ondan geri alması gerekti.