Not Intended

Ch 3 - Defiance

Yazar: exobubz

Çeviri: SeKaism

Eve dönüş sessizdi ama Chanyeol hissettiği gerginliğin tek taraflı olduğunu düşünüyordu. Baekhyun bu sessiz gerginliği hissediyormuş gibi gözükmüyordu. Mırıldanıyor ve parmaklarını cama vuruyordu. Chanyeol hareketlerini ve alışılmışın dışındaki yeni çalışanını çok sorun etmemişti ta ki Baekhyun ayaklarını gösterge paneline kaldırmaya karar verene kadar.

Chanyeol bir elini Baekhyun'un bacağını zorla yüzeyden çekmek için kullandı. "Arabada ayaklarını sakın yerden başka bir yere koyma."

Baekhyun tam Chanyeol'e onun bir şeyi olmadığını ve emirlerini üzerine almadığını söyleyerek tersleyecekti ki sonra bunun onun işi olduğunu –yine—hatırlamıştı. Başını patronuna karşı kaldırdı ve gülümsedi, ki Chanyeol o gülümsemenin tamamen sahte olduğunu biliyordu. "Tabiki."

Baekhyun'un ses tonuna yorum yapmamaya karar veren Chanyeol konuyu değiştirdi. "Yeni olduğun ve bu sabah bana dokunmaya çalışmadığın için, birbirimizi daha iyi tanıyabiliriz."

Baekhyun başını kaldırdı, düşünür gibi davrandı. "Hayıra ne dersin?"

"Konuşmaya başlamaya ne dersin? Yoksa Tanrı'ın unuttuğu bu düz arazide seni dışarı atayım ve sen eve gidene kadar yürür müsün?"

Bu tehdide karşı bir mermi yoktu ve Baekhyun bunu biliyordu. Yine de Chanyeol'ün önüne attığı bu zorluğa göğüs germişti. Parmaklarını kaydırdı ve kapının kilidini buldu, kilidi açtı. "Tamam."

Kilidin açılma sesini duyunca başını arabanın kapısını açmak için itmek üzere olan Baekhyun'a çevirdi. İçgüdüsel olarak Chanyeol frene bastı. "Ne bok yediğini sanıyorsun?!"

Baekhyun omzunu silkti. "Eve gitmek için yürüyeceğim, Bay Park."

Chanyeol Byun Baekhyun'a baktı. "Ciddi değildim."

Baekhyun arabanın hareket halinde olmamasından faydalanarak kapıyı açmak için itmeden önce kafasını salladı. "Kıyı şeridini takip edeceğim. Sonunda orada olurum." Chanyeol konuşamadan önce Baekhyun kapıyı kapatmış ve yürümeye başlamıştı.

Arabanın içinde Chanyeol hizmetçisinin meydan okurcasına elleri cebinde yürümesini izledi. "Geçmişini doğru mu kontrol ettiler?" Kendi kendine mırıldandı. Çünkü bu çocuk Byun'lara ait gibi gözükmüyordu. Sonra Chanyeol düşündü. Sonuçta tavrı kibirliydi—tipik bir şekilde. Chanyeol iç çekerek arabayı çalıştırdı, yavaş yavaş Baekhyun'un yanında hareket ediyordu. Sonra camı indirdi. "Yah! Arabaya bin!"

"Binemem." Baekhyun yanıtladı, başını önde tutmaya devam ediyordu. "Bana kendimden bahsettireceksin."

"Bunda bu kadar kötü olan ne?" Chanyeol başını yana dönmüş Baekhyun ile konuşmaya çalışırken arabayı nasıl süreceğini düşünmeye çalışıyordu. Çocuğun ayağını ezmek istemiyordu. Baekhyun nasıl çalışacaktı sonra? Ya da daha beteri, büyük annesi Byun'un ayağını nasıl ezdiğine dair ziyarete gelmeye karar verirse ona nasıl açıklayacaktı?

"Oh, bilmiyorum." Dedi Baekhyun. "Önce küçükken ne tür hayvanlara sahip olduğumla başlayacak. Sonra aileme ve arkadaşlarıma gidecek konu. Sonunda, yaşadığım tüm cinsel aktiviteleri—"

"Dur, dur, dur—" Chanyeol arabayı durdurdu ve etkisiz hale getirdi, Baekhyun aniden durdu. Chanyeol kapıyı açarak dışarı çıktı. "Arabaya bin."

Baekhyun bunu görünce Tanrı ne verdiyse koşmayı ve Chanyeol'ün ne yapacağını görmeyi düşünmüştü ama muhtemelen Chanyeol ondan bıkacak, arabayı alıp üzerinden geçecekti. "Bir şey söylemem için beni zorlamayacaksın, değil mi, Bay Park?"