Not Intended

Ch 17 - Gago

Yazar: exobubz

Çeviri: SeKaism

Baekhyun tutarsız sürprizlerine geri dönmüştü, ancak şimdi, görevlerini yaparken ya Nugget'ı taşıyor ya da köpeğin evin içinde onu takip etmesine izin veriyordu. Nugget barınaktan geri alındığından beri Chanyeol köpekten, arkasından Baekhyun'dan hızlı bir öpücük alarak uyanıyordu. Baekhyun'un Chanyeol'ün dudaklarını ilk öpmesinin aksine Nugget Chanyeol'ün bedeninde hızlı hızlı yürüyüp çenesini yalarken Baekhyun yanağına kısa bir öpücük koyuyordu.

Evin iki uyumsuz tipinden aldığı sabah öpücüklerinden sonra Chanyeol Baekhyun'un gülmesini ve Nugget'ı üzerinden alıp yere bırakmasını izliyordu. O aptal teşekkür öpücüğünün başlamasından beri Chanyeol her sabah aynı durumda kalıyordu. Baekhyun'un dikkatle köpekle ilgilenmesini, ona mırıldanmasını ve bir çocukmuş gibi onunla konuşmasını izlerken kalbi biraz daha hızlı atıyordu hep.

Chanyeol Baekhyun'un solunda aynı garip hisle kalıp kalmadığından emin değildi ama görünüşe göre hiç de etkilenmiyordu. Sanki birisini öpmek gayet sıradan bir şeymiş gibi. Chanyeol kaşlarını çatarak Baekhyun'un birisini ağzından öpmenin kesinlikle kabul edilebilir olduğu uzak bir diyardan gelen aptal bir kültürel alışkanlığı olduğunu düşünüyordu. Bu his ne zaman Chanyeol'ün içinde çalkalansa bu hisleri uyandıran Baekhyun olduğu için başından atıyor ve Chanyeol kendine Baekhyun'un hizmetçisi, nişanlısı ve gizli piyonu olduğunu hatırlatıyordu.

Ama bu zordu.

Baekhyun evdeki yapılacaklar listesini bitirdikten sonra onunla oynaması için Nugget'ı dışarıya çıkarıyordu. Chanyeol kollarını germek ve biraz temiz almak için bahçeye çıksa kumla karışık seyrek çıkan çimlerin arasında Baekhyun'u görüyordu.

Bedenini germeyi bitirince Chanyeol bahçenin verandasında ahşap korkuluğa yaslanıp uzaktan Baekhyun'u izliyordu. Gördüğüne göre Baekhyun siyah iti azalıyordu ama sonra da tamamen beklenmedik bir şeyi yapıyordu—gerçi Chanyeol şaşırmaması gerektiğini biliyordu.

Baekhyun yere kendini atıyor ve yuvarlanmaya başlıyordu. Chanyeol Baekhyun'un ilerisini düşünmeyen bir aptal olduğunu bildiği için görüntüye kaşlarını çatıyordu. Sonunda her yeri kum ve çimenle batmış olacaktı ki bu Chanyeol için kötü haberdi çünkü Baekhyun bu durumda evin içinde yürümek zorundaydı.

Nugget'a birkaç yuvarlanma gösterisini bitince Baekhyun çabası yüzünden yorularak sırt üstü uzanıyordu. Nugget ona havlayınca Baekhyun sadece gülüyor ve karnının üzerinde yuvarlanıp köpekle yüz yüze geliyordu. "Böyle yapmalısın. Bunu öğrendiğin an sonra sana parmağımı silah yapıp vurduğumda nasıl ölmüş numarası yapacağını öğreteceğim." Diye açıklamıştı Baekhyun, bir parmağını Nugget'a uzatmış ve onu vuruyormuş gibi yapmıştı.

Daha sonra Baekhyun şaşkın Nugget'ı vuruyormuş gibi yaparken bir gölge ikisinin üzerine düşmüş ve Baekhyun'un yaptığını bırakıp yukarıya bakması, kim olduğunu görmek için güneş yüzünden gözlerini kısması bir süre almıştı.

"Köpeği öldürüyormuş gibi yapıyorsan eğer bu onu artık istemediğin anlamına mı geliyor?" demişti Chanyeol.

Baekhyun tekrar sırt üstü uzanmadan önce gülmüştü. "Sadece Nug ile oyun oynuyorum, Chanyeol. Şimdi." Diye başladı Baekhyun, silah yaptığı elini deve uzatmıştı. "Seni vurduğuma inandırsaydım ilgi çekici olurdu değil mi?"

Chanyeol eğilip Baekhyun'un elini alıp parmaklarını kıvırırken eğlenmiyordu. "Yapma."

"Kalbinden vururum diye mi korkuyorsun?" Baekhyun Chanyeol'ün yüzünü görmüş ve kıkırdamadan önce sırıtmıştı. "Yüzünü toparla, Bay Müthiş."