-15-

Benzemek.

Aylardır ona aşıgım. Neler olacağını bilmeden seviyorum onu. O hayatıma girdiğinden beri çok değişmiştim. Gerçekten ona benziyorum. Yüzü,gözleri,fiziği hatta yürümesi bile benım gibi ya da ben onun gibiyim. Aşık olunca insan tamamiyle o oluveriyor. Benziyor istemeden. Ona benzeyen yanlarımı seviyorum. Beni kendine benzetebilmesini seviyorum.

Bugün ne söyleyecekti bana acaba? Kafamda milyon tane senaryo kurmuştum şimdiden. Rüyamda da gerçekleştirdik bi kaçını. Onu böyle sevmek çok zor. Karşılıksız. Aralıksız.

İkinci tenefüste yanıma geldi. Gülümsedi ve söze başladı.

-Sana bi şey söyliyeceğim

-Ne? Seni seviyorum falan derse bayılırım ama imkansız tabii

-Annem... Bugün bize gelmeni istiyor. Tanışmamız biraz garip olmuş falan da...

-Bugün mü? Okuldan sonra yani?Gerçekten heycanlanmıştım.

-Sakin ol. Evet okuldan sonra. Tabii hala bana sinirli değilsen.

-Sinirli falan değilim ben.

-Tamam o zaman çıkışta benimle servise gelirsin. Daha sonrada ben bırakırım seni ya da sen nasıl istersen.

-Anneme haber vermeliyim.

-İstersen ben konuşayım? cazip gülümsemesiyle sırıttı.

-İzin almak istiyoruz değil mi?

-Evet annem öyle istiyor.

-Sen istemiyorsun yani size gelmemi?

-Ne alakası var.

-Bilmem öyle hissettim.

-Çok yanlış hissediyosun bazen.

-Öyle mi dersin? En azından hissedebiliyorum,hislerim var ha?

-Tamam yaa. Hadi ara anneni de izin al. Sonra bana haber veririsin.

-Emredersiniz bayım.

-Evet emrediyorum bayan.

En nefret ettiğim bayan,bayım muhabbetini de etmiştik. Yanımdan ayrılıp iki kızın yanına gitmesine ne dersiniz? Annemi arayıp izin aldım. Bilirsiniz işte bazı kalıplaşmış yalanlar vardır. Arkadaşla ödev yapıcaz ya da Merveler e gidicem falan asdgashgsg kullandım birini bende. Çok gecikmeden gelirsen tamam yanıtını aldım. Mutlandım o an. Yani sonuçta Berk'lere gidicektim. Son dersim kalmıştı ki Berk'e haber vermeyi unutmuştum. Koşar adımlarla onu aradım. Kızlar vardı yanında tam üc tane 11.sınıf kız. Onların yanındayken tuttum elini çektim kenara sonra sertçe bıraktım.