-15-

Senin yastığında,yorganında benim.

Berk sinirli bir şekilde yumruğunu sıktı.

-Kim bu dallama? Diyip. 100 puanlık tek yazılı sorusunu bana sordu.

*****

-Ben Barış,Göksuya şarkıda eşlik etmiştim.

Berk gözlerini devirip,

-Ne istiyorsun?

-Senden bir şey istemiyorum.

-Göksudan ne istiyorsun?

-Benim için şarkı söylemesini.

-Söyleyemez git hadi.

-Sana sormadım.

-Git dedim. Git buradan Barış.

Ortam da kavga kokusu sezmiştim. Aşkın ayağa kalkıp Barışa gitmesini söyledi. Konuşamamıştım. Zaten konuşmam için fırsat da verilmemişti. Yerimize oturduğumuz da gerginlikten kurtulmak için Aşkın gidip şu kafenin tanıdıkları sahibine telefon açtı. Geç olmadan yanımıza uzun,sarışın,zayıf ve Berk'in yaşıtı bir çocuk geldi. Sandalye çekti bizimle tanıştı.

-Merhaba ben Oğuz.

-Ben de G..

-Sen Göksu olmalısın ve sen de Ada.

Konuşmamıza müsade etmeden isimlerimizi bilmişti. Şaşkınlıkla Adayla birbirimize bakıyorduk.

-Evet de nerden bildiniz?

-İsminizi çok duydum diyelim. derken bize göz kırptı.

Sonrasında Berk,Aşkın ve Oğuz arasında basketbol muhabbeti dönmeye başladı. Tamam basketbola karşı ilgim vardı ama tam 2 saat 37 dakika boyunca konuşabilecek bilgim yoktu. Ada ise benden beterdi bu konuda. Biz de onunla telefondan mesajlaşarak konuşuyorduk. O sırada duyduğum gitar sesiyle kafamı sahneye çevirdim. Barış bir şarkı mırıldanıyordu. Sesi gerçekten kötü sayılırdı. Barışı görünce Berk,eliyle Oğuza işaret etti.

-Bugün bu çocuk fazla canımı sıktı.

-Benim her gün sıkıyor Berk boşver Barışı.

-Sen nerden tanıyorsun?

-Barış benim kuzenim. Kafede de ortağız.

Berk in aniden yüzü değişti. Tekrardan Barışa baktığımda bana doğru bakıp,şarkısını söylemeye devam ettiğini gördüm. Bunu Berkte fark etmiş olacak ki. Elimden tuttu ve ayağa kalktı.

-Sonra görüşürüz Oğuz bizim gitmemiz lazım.

Oğuz başını salladı. Tanıştığımıza memnun olduğumu söyler söylemez kafeyi terk ettik. Aşkınla Ada hala kafedelerdi ve saat 6 olmuştu. Hiçbir şey söylemeden arabaya bindim. Adaya mesaj attım,geriye yaslandım. Berk arabayı çok hızlı kullanıyordu. Neyse ki başımıza bi şey gelmeden eve gelmiştik. Mutfağa geldiğimiz de Berk hala sinirliydi.