-15-

Depresyon.

Nottan hediyenin ne olduğunu anlamıştım. Gözlerim dolarak,hediye paketini açtım. İçinden tahmin ettiğim gibi yeşil defter çıkmıştı. Haklıydı. Sözünü tutmuştu. Artık mutsuz insanlar gibi yazmayacaktı. Tıpkı ben gibi. Onunla yaşadıklarımızın ve yaşayamadığımız benim hayal ettiğim şeyleri yazıyordum. Aynı şekilde şiirlerimde vardı. Ama ben mutsuzdum. Aşık olduğum çocuğun beni sevmemesi bir yana üstelik hastaydı. Elbette ki yazacaktım. Yoksa delirirdim. Yeşil defteri elime alıp,Berk'e sımsıkı sarıldım. Kulağına "bu defter hep kapalı kalıcak onu okumıycam" diye fısıldadım. "o artık senin yazmamak üzere istediğini yapabilirsin." demişti. Bugün tatildı ve biz tüm gün sinemada olacaktık. Sıramız Berk-Ben-Aşkın-Ada olmak üzere sinema kapanasıya kadar tum filmlerı izledik. Berk cool takıldigından film sirasında Askinla konusuyordum. Filmlerden sonra. Gidıp,kendimizi Mc Donals a attik.

***

Sonrasında okul için hazırlanmıştık. Berk istenilmediği o okula gitmek istemese de,Aşkının ve benim ısrarlarımız üzerine gitmeye karar vermişti.

Okula gittiğimizde ilk dersin tenefüsünde Berk her zamanki gibi arkadaşlarının yanındaydı. Lanet olsun diye içimden sövmüştüm. Sonrasında hışımla yanıma gelmişti. Şimdi sıçmıştım numaraları değiştirdiğimi anlamıştı.

-Sen naptın? inanamıyorum sana Göksu.

Eli ayağı titremeye başlamıştı. Mükemmel kahverengi gözleri büyümüş bana ölümcül bakışlar atıyordu.

-Ben sadece...

-Ne sadecesi yaa? Herkesin benden nefret ettiğini düşündüm ben

-Yalnız kalalım istemiştim.

-Kaldık bizde mutlu musun? Ne kadar üzüldüğümü görmemiş miydin?

Tamam suçluydum ama o da popülerliğine aşıktı. Popülerlikse onu ele geçirmişti.

-Gördüm ama yapacak bi şeyim yoktu.

-Yapacağını yaptın zaten sen "seviyormuş" hah?

Beni dinlemeden gitmişti. Konuştuklarımızı duyan olmamıştı. Kendimi çok kötü hissediyordum. Tamam yapmıştım bi piçlik ama onu sevdiğim için. Şimdiyse onu sevdiğime inanmıyordu. Aferin Göksu aferin.

Hatalı olan tabii ki bendim. Tanrım niye böyle bi mallık yaptım ki? diyerek kahırlanıyordum. Kendimi kızlar tuvaletine attım. İçeridekiler bana pis sürtük bakışı atsalarda umrumda değildi. Daha sonra Ada beni bulmuştu. Bense ellerimi dayamış,ayna da kendime nefret dolu bakışlar atıyordum.

-İyi misin?

-Güzel soru

-Öğrenmiş mi?

-Ve benden nefret ediyor.

Adaya sarılmak bile beni rahatlatmamıştı.  Zaten her gece Berk için ağlıyordum. Şimdiyse ağlayacak gücüm yoktu. Bu sefer tamamen o haklıydı. Ben de hem ondan hem okuldan uzaklaşmalıydım. En azından bu lanet gün bitsin diyerek,hiç bir tenefüse çıkmadan okul gününü bitirmiştim. Ada ya yalnız kalmak istediğimi söyleyip eve kendimi attım. Benden habersiz olan annem odama yanlışlıkla girdiğinde neler olup bittiğini sordu. Sadece Berkle kavga ettiğimi önümüzdeki hafta okula gitmeyeceğimi söyledim.