-15-

Kıskanç.

Eve geldiğimizde hep beraber annemin enfes yemeklerinin tadına bakmıştık. Berk ve ben kahvaltı yapmamış olduğumuz için açlıktan ölmek üzereydik. Berk'in açlığa tahammülü yoktu. Yemekten sonra televizyonun karşısına koyuldular. Bacağımı çok zorlamış olmalıyım ki acısı artmaya başladı. Doktorun üzerindeki hafif yaralar için vermiş olduğu kremi sürsemde hiç fayda etmedi. Kumanda ise Berkteydi. Tahmin ettiğiniz gibi basketbol maçlarını izliyorduk. Bense bana bakıp,yüzümdeki acıyı görebilmesi için yalvarırcasına onu izliyordum. O sırada babamın telefonu çaldı. Açmak için diğer odaya gitti. Annemse mutfaktaydı. Berk'in yanına yaklaştım ve

-Bacağım çok ağrıyor.

-Kremini sürdün mü?

-Evet ama geçmedi.

-Ailenede haber verelim,doktora gidelim ne dersin?

-Olur ama acele edelim.

O sırada babam geldi bende

-Babacığım bacağım ağrımaya ve şişmeye başladı doktora gidelimm. Onunla 5 yaşımdaki konuşma tarzımla konuşuyorum ve hep işime yarıyor

-Gidelim ama benim acil işim çıktı gitmem lazım.

-Ama annemde gelemez kardeşlerim nolucak? Ahh kardeşlerim bu konuya girmeyelim lütfen ama iki canavarla yaşadığımı bilmelisiniz.

-Ben işe giderken Berk'le seni bırakıyım hastaneye olur mu?

-Olur Babamın başına saksı düşmüş olmalıydı,klasik Türk babası kıvamından ne çabuk kurtuluyordu bu adam.

Ardından Berk'in koluma girmesi sayesinde arabadan inip, hastaneye gelebilmiştik. Önceden gittiğimiz hastaneden farklı bi yere gittiğimiz için röntgen çektirip bu tür işleri uzatmıştık. Doktorda yeni bir krem ve birkaç ağrı kesici vermişti. Tabii akşam yemeğini kaçırmıştık hatta saat 12 olmuştu. Berk'le beraber eve gelmiştik.

-Saat 12 oldu seni bıraktığıma göre gidebilirim.

-Kapının önüne kadar geldin hem bir şeyler atıştır öyle gidersin.

-Yarın okula geliceksin değil mi?

-Evet,sende orda olucaksın.

-Tamam hadi gir içeri.

Berk'i ikna etmiştim. Eve girdiğimizde annem çoktan uyumuştu. İkimizde acıkmıstik. Beraber mutfağa saniyeler içerisinde ulaştık.