-15-

Lanet.

-Mesela... ölesiye kadar duyabileceğim tek ses senin ki olsun isterdim.

-O ses kötü şakalar yapsa bile mi?

-O ses ne yaparsa yapsın. Ben o sesin sahibine aşığım.

O sırada kafamı çevirsem de Aşkınla Adayı görememiştim. Berk'in sözleri bitmemişti.

-Korkuyorum Göksu. Gerçekten korkuyorum.

Neden korkuyordu ki Berk? Hani o korkmazdı? O Berk Doğuydu? Onu ne korkutabilirdi ki?

****

-Neden korkuyorsun Berk?

-Seni tanıdığımdan beri insanları sevmekten korkuyorum.

-Benim yüzümden mi?

-Biraz evet biraz hayır.

-Nasıl oluyormuş o anlatsana

Onun büyük ve çekici bedenini kendime çekerek koltuğa oturttum. Yan yanaydık. Ona doğru eğilip,dinlemeye başladım.

-Yani Göksu... Bilmiyorum.. O kadar güzel seviyorsun ki beni ya insanları böyle sevemessem diye korkuyorum.

-Biliyor musun Berk? Ben sadece seni böyle seviyorum.

-Neden beni seviyorsun ki? Ben seni sevmiyorken?

-Çünkü öyle güzel sevmiyorsun ki beni. Sevmemiş hali buysa sevdiği halini düşünemiyorum diyorum kendime. Hem sevmekte değil bu. Daha ötesinde sanki,daha sonsuz.. Aşk bu Berk,aşk. Sana aşık olmamın onlarca nedenini söyleyebilirim ama ben sadece tek bir şey için yaşıyorum.

-Niçin yaşıyorsun?

-Bir gün sende bana aşık olursun diye bekliyorum ben. Bir gün gerçek bir sevgili olabiliriz belki diye. Bir umutla. Ben bir insanı yaşatabilecek şeyin aşk olduğuna inanıyorum Berk. İnsanlar dünyaya aşkı bulmak için geliyorlar. Kimisi bunun farkında değil bu yüzden aramıyor. Kimisi aşka inanmıyor. Çok az bir kısım,aşkın farkında ama bulamıyor. Sayıları oldukça az olan bazıları ise aşkı buluyor. Ve ben çok şanslıyım. Bulabildim. Benim aşkım sensin. Bana aşık olmayabilirsin evet. Ama önemli olan bulabilmemdi. Önemli olan bana aşkı tattırabilmendi. Sana aşık olabilmemdi.