-15-

Sana Mor Çok Yakışıyor.

-Özür dilerim Göksu seni kırdıysam çok özür dilerim...

ÖYLE GÜZEL KIRIYORDU Kİ BENİ BERK,HEP PARAMPARÇA ETMESİNİ İSTEDİM.

***

Ne yapmam gerektiğini kestirememiştim. Kabul etmem lazım ki mantıklı bi açıklamaydı. Aynı zamanda nazikçe söylenmiş bi küfür gibiydi. Sahneden indi. Yanıma geldiğinde,Aşkında bize katıldı.

-Hediyelerin hepsi bagajda gidebiliriz. dedikten sonra Oğuzla vedalaşıp,kafeden dışarı çıktık. Barışı gözlerim aradı. Ama yoktu. Sesimi çıkarmadan arabanın arka koltuğuna oturdum. Yol boyunca parti hakkında konuştular ikisinin de söylediği çok yorgun olduklarıydı. Eve geldiğimiz de Berk ve Aşkın elleri kolları dolu bi şekilde hediyeleri getirdiler. İçlerinde ne olduğu umrumda bile değildi. Aşkın kalmayacağını,eve gidip uyuyacağını söyledi. Berk'se "konuştuklarımızı unutma" diyerek onu tembihliyordu. Vedalaştıktan sonra Berk yatağına yatıp,uyumaya çalışıyordu.

-Hadi ama Berk en azından üzerini değiştir.

-Tamaaam

Söylenmeyi kısa kestikten sonra,üzerini değiştirmeye başladı. Bu sırada odasındaki banyo kapısı gözüme çarparak,

-Banyo yapabilir miyim? diye sordum.

-Elbette dur sana havlu getireyim. dedi ve odadan çıktı. Bilekliğimi ve Barışın siyah deri ceketini üzerimden çıkardım. Bi kenara astığımda Berk elindeki havluları bana uzattı. Teşekkür ettim ve banyoya kendimi attım. Çıktığımda Berk,mavi pijama altını ve mavi tişörtünü giymiş yatağa yatmıştı. Uyumadığına bahse girerdim. İç çamaşırlarımı banyoda giydiğimden,biraz dolabın açık kapılarına gizlenerek Berk'in kahverengi pijama altını ve beyaz tişörtünü üzerime geçirdim. İpleri çekip,kelebek yaptığımda pijamanın düşmeyeceğine emin oldum. Havluyla saçlarımı kurutup,biraz nemli bıraktım.

-Berk,eğer uyumadıysan saçımı örebilir misin?

Bana bakmaya çalışırken,gözlerini açıp sırıtarak cevap verdi.

-Olur.

-Nasıl örüldüğünü biliyor musun?

-Elbette Cansunun saçlarını hep ben örerim.

-Senin gibi bi abisi olduğu için şanslı.

-Kesinlikle

Saçlarımı sakince ve acıtmadan taradı. Örmeye başladığında daha önceden yaptığı belliydi. Tokayı da takıktan sonra uyumak için yatağa uzandı. Yanına yaklaştığımda kolunun altına beni alarak elimi tuttu. Genelde uyutmayan ve soru soran taraf ben olurdum. Bu sefer soruları o soruyor,beni konuşturuyordu.

-Barışla konuşmanı istemiyorum.

-Neden?

-Söylemedi mi? Artık bizim okulda.

-Konuşmamam için yeterli bi neden değil.

-Nedenini şimdi sana söyleyemem.

-Nedeni beni sevmesi mi?

-Nerden biliyorsun?

-Söyledi. Ama o benim arkadaşım.

-Ada neyine yetmiyor?

-Adanın bu aralar canı sıkkın,yalnız bırakmalıyım. Hem ben senin neyine yetmiyorum?

-Ne?

-Diğer kızlar özellikle kızıl olan diyorum? Ben neyine yetmiyorum?

-Onlar önemli değil.

-Barış da öyle.

-Anlaşıldı susmayacaksın. Demete karşı Barış olur mu?