Dünlerin acısıyla bugünlere tutunan bedensel engelli, serebral palsili (cp) ve küllerinden doğan bir kadının hayatta kalma çabası size umut olsun...
Kitabımdan en ufak bir bölüm alınırsa ve paylaşılırsa hemen yasal işlem başlatılacaktır
Kitabımdan en ufak bir bölüm alınırsa ve paylaşılırsa hemen yasal işlem başlatılacaktır...
Dünün acısıyla bugüne tutunan bedensel engelli, Serebral Palsili (SP) ve küllerinden doğan bir kadının hayata tutunma çabası size umut olsun.
1987 yılı Bursa doğumlu,7 aylık dünyaya gelmiş doğum anında doktor hatası sebebi ile serebral palsi ile engelli benim tabirimle özel bir bebek olarak dünyaya gözlerimi açıp hayata güç de olsa tutunmayı başaran,kimine gore azmin örneği, kimine göre zor kişilik, kimine göre hayallerinin peşinden koşanim...
Ben Kim miyim?
Aslında hayatımız boyunca hepimiz kendimize sormuşuzdur bu soruyu; kimi zaman somut, akılda kalıcı cevaplar alsak da aslında bizim kim olduğumuzu en iyi bilenler belki de bizimle zaman geçirip gönlümüze bakabilmeyi ve başarabilen sadece gönlümüze bakmakla kalmayıp tabiri caizse fikirlerimize duygu ve düşüncelerimize aynı biçimde bakabilenlerdir.
''Neden ki?'' dediğinizi duyar gibiyim.İnsanların en iyi dostları, ortak yönlerinin var olduğu ve yanlarında kendilerini mutlu hissedebildikleri ya da yeri geldiğinde kimseyle paylaşamadıkları dertlerini sıkıntılarını paylaştıkları kişiler değil midir?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(4 yaşından kalan bir ben...)
Peki ''Sen kimsin?'' mi diyorsunuz?
Ben 1987 yılında Bursa'da dogdum.Herkes gibi hayatım, dünyaya gözlerimi açtığım an başladı.Hayatın zorluklarını hiç mi hiç bilmeden masumca bir ''Merhaba!''ydı belkide...
Kaainatın en güzel meleğı olan biri almıstı beni kucağına, yanında ise dağ gibi duran bir adam vardı.Onlar bile bilmiyorlardı, yaşayacakları günlerin hayatlarına neleri katıp, neleri hayatlarından alıp götüreceğini...
Ufacık, çirkin mi çirkin Kara bir kızı almıştı kucağına o melek.. ama alana dek de hayatın mucizesi olabileceğini belkide hiç bilmiyordu.
O melek ikinci çocuğunu, yavrusunu kucağına alacağı gün çok sancısı vardı;Hastaneye gitmişti.Aslında doğuma daha 2 ay vardı.Fakat yapılan kontrolleri sonrası, doğum gününün geldiği anlaşılmıştı.Yapılan kontrollerinde ,doktora bebeğın anne karnında dönmediği (ters şekilde olduğu) belirtilmesine ve bu durumun çok çok önemli olmasına rağmen doktor buna dikkat etmemişti.Bebek, yapılan müdahale sonucu anne karnında oksıjensiz kalmış ve doğum esnasında o minicik bebegi hayata bağlayacak nefes alışı engellemişti.Sonra kendisi de aksi giden bir durum olduğunu farketmiş ve bir sonraki nöbette ki doktor devreye girmişti. Ama Bu doktor,O meleğe ;''Bu bebiş anne karnındaki kanamadan dolayı boğulmuştur bacım; biz seni kurtarabilmek için ameliyata alıyoruz, bilgin olsun''... Aslında o bebişin hayatını kurtaran kişi de Oydu. Minicik mucize doğmuştu işte...
Prematüre bir bebekti; yani erken doğmuştu. Özel bir bakıma ihtiyacı olduğundan bir süre küvezde kalması gerektiği söylenmişti, ailesine...O melek hem sevinçliydi, hem de kocaman bir burukluk vardı içinde ;bebişini kucağına alıp evine götüremiyordu. Ama bıkmadan usanmadan 3 ay boyunca hergün sütünü sağıp hastaneye götürüyordu, bebişi hayata tutunsun diye...
