Silence Means Yes ( Billionaire Bachelor Series 2)

Silence 38

Yay!

Ang tagal kong hindi nakaupdate.Kakauwi ko lang kasi.

Here's an update for you guys! 😉😀

~~

Nakangiti siya ng malawak habang papasok sa elevator paakyat ng department nila. Nginingitian niya ang lahat ng nakakasalubong niyang katrabaho na ngumingiti din pabalik kahit ata naguguluhan sa inakto niya. Wala na atang makakatanggal ng ngiting nakaplaster sa labi niya. She's really happy. Jeremy makes her happy.

"You looked funny. Bakit ngiti ka ng ngiti diyan ha, Krizzia?" Salubong ng kaibigang si Elle sa kanya. As usual, parang pinagbagsakan ng langit ang  magandang mukha nito.

"Hindi naman masamang ngumiti, diba?" Aniya imbes na sagutin ang tanong nito. Lalong nagdikit ang dalawang kilay nito sa isinagot niya.

"Whatever." She just flipped her long hair and stared at her seriously. "I hope Mr. BuenaFlor won't make you cry again,Kriz.You deserved your happy ending."

Nginitian niya ang kaibigan at biglang niyakap na ikinalaki ng mga mata nito.

"What are you doing,Krizzia?" Pilit nitong binabaklas ang mahigpit na pagkakayakap niya dito ngunit lalong hinigpitan niya lamang iyon. Ang arte-arte talaga ng kaibigan niya. Hindi ito agad-agad nagpapayakap eh!

"Payakap lang. Ito naman, ang arte." Naka pout na saad niya at nagsimulang maglitanya. Tinaasan lang siya  nito ng kilay.

"Fine, fine. Just stop talking,Krizzia. Ang ingay mo talaga!" Anito at niyakap siya pabalik na ikinangiti niya ng malaki. Yayakap din pala, magsusuplada pa. Lumalala na talaga ang ugali ng kaibigan niya. Mas mabuti pa siya. Maingay lang, ito naman ubod ng suplada. But she's very thankful on having her true friends. She just proved to herself na hindi talaga nasusukat ang pagkakaibigan sa tagal ng pagsasamahan. It's how you care, respect and love them despite their imperfections and failures in life. She's really blessed and she couldn't be happier.

"Hey! How's work, baby?" Salubong sa kanya ng nobyo sa labas ng Saavedra Corporation sabay halik ng mariin sa labi niya. Mind you! Hindi iyon dampi lang. Torrid bes.

Nahihiyang inilibot niya ang paningin sa kanilang paligid. Nang-uusyusong mga tingin ang ipinupukol sa kanila ng mga tao. Ibinaon niya ang mukha sa dibdib ng nobyo dahil sa hiya. Huhu. Nakipaghalikan siya in public. Paano nalang kung pagalitan siya ng mama niya? Ang bilin pa naman nito sa kanya huwag siyang masyadong maglandi.

"What's the matter, baby? Are you okay?" Pilit nitong itinataas ang mukha niya ngunit ibinabalik lang niya iyon sa pagkakatago sa dibdib nito. At saka, ang sarap mabaon sa dibdib ni Jeremy. Ang tigas at ang bango pa. Pasimpleng sinamyo-samyo niya ito habang nakangisi. Swerte niya talaga,nasa kanya na si Jeremy.

Natatawang inakay nalang siya nito patungong kotse nito na nakatungo at nakayakap parin dito. Napakagat labi siya nang masulyapan niya itong nakataas ang sulok ng labi habang nakatitig sa kanya. Deym! Her boyfriend is totally a hunk. Wala na siyang mahihiling pa.

"What's that all about,baby? Are you being shy,huh?"

Napailing-iling siya at napakamot sa pisngi niya bago ito binalingan ng tingin. He has that mischievous glint on his eyes.

"Medyo. Ang dami kasing nakakita sa ginawa natin. Nakakahiya kaya!"

His brows creased at her words.

"There's nothing to be ashamed,baby.Ako naman ang kahalikan mo. They have no say on that." He irked as he started driving. His expression is hard.His jaw clenched and his knuckles turned white as he drive. Tumango nalang siya at pinili nalang na tumahimik. He's angry and she doesn't want to anger him more. Binalingan niya ito ng tingin nang pumarada ito sa harap ng mall.

"Anong gagawin natin dito, baby?"

"I need to buy food. I have nothing left on the fridge." Madilim padin ang mukhang saad nito. Napangiwi siya. Kasalanan niya ata kung bakit nagalit ito.

"Okay." Aniya at sumunod sa paglalakad nito. Ang bilis ng paglalakad nito kung kaya't medyo nahuli siya. Ni hindi man lang siya nito hinintay. She pouted her lips and continued walking trying to reach him. Ngunit sadyang mahaba talaga ang biyas nito at hindi niya ito maabutan. Nakasuot pa naman siya ng heels. Napagod na siya sa kakahabol dito kung kaya't naisipan niyang magpahinga. Malungkot ang mukha na napatitig nalang siya sa papalayong likod nito.

"What the fck, baby?! Where have you been?!" Napakislot siya mula sa pagkakayuko nang marinig ang galit nitong boses. Napaangat ang kanyang tingin at napagmasdan ang madilim nitong mukha na puno ng galit at pag-aalala. Hindi niya alam kung bakit ngunit sunod-sunod na tumulo ang kanina pa niya pinipigilang luha.

"Damn! Hey,baby! What happened to you? Why are you crying?"

Imbes na sagutin ito ay humahagulgol na yumakap siya ng mahigpit dito. Wala siyang pakialam kung palibutan man sila ng mga nang-uusyusong mga tao. Ang gusto niya lang ay yakapin si Jeremy ng mahigpit na mahigpit. She's afraid. Takot na takot siya kanina habang nakatitig sa papalayo nitong likod. She just envisioned him turning away from her, leaving her for real and it hurts her too much.

"Ssh..come on, baby stop with the crying. I'm fcking worried." He hissed on her ear and hugged her tight.

Naluluha paring nag-angat siya ng tingin dito. Hinaplos niya ang pisngi ni Jeremy at masuyong dinampian ng halik ang labi nito.

"I love you, baby." Aniya at kiming nginitian ito. Nakakunot man ang noo ay masuyong ginagap nito ang pisngi niya at tinitigan siya ng mariin.

"I'm inlove with you too pretty, baby. But, you have to tell me why did you cry. At bakit nawala ka kanina?Don't tell me naligaw ka kanina."

Napailing siya at nahihiyang kinagat ang kanyang pang-ibabang labi.

"I'm sorry. Nahirapan kasi akong makahabol kanina sayo. Nagpahinga ako saglit kasi nananakit na ang mga binti ko sa paglalakad."

"Bakit hindi mo ako tinawag? I couldn't believed it, baby. You don't know how worried I am when I haven't spotted you at my back."

Napangiwi siya dahil mukhang nagsisimula na naman itong magalit sa kanya. Pahamak kasing high heeled shoes. Next time magbabaon na talaga siya ng flat shoes.

"Sorry na. Kaw kasi eh galit sakin." Bubulong-bulong na saad niya na ikinakunot ng noo nito.

"What did you just say, baby?"

"Wala." Ismid niya at binaling ang paningin sa paligid. Nasa kanila parin pala ang atensyon ng mga tao.

"Halika na nga. Kanina pa pala tayo pinagpipiyestahan ng mga tao." Aya niya sa nobyo at nagsimula ng maglakad.

He just shook his head as he grabbed her hand and they walked together. She smiled at him. She stared at their entwined fingers. All her fears suddenly gone.

~~

Click the 🌟 and hit comment.

OiBhabie