Çevirmenler: Miss Herondale & Anaklusmos
23.Bölüm
Chanyeol'ün arabasında, yolda giderken "Beni evime götür, üniformamı değiştirmem gerek." dedi Baekhyun. Dev onayladı ve dikkatini toplamaya, Baekhyun'un tatlı dudaklarını aklından çıkarmaya çalışarak, sürüşe odaklandı. Bu büyük spor arabada bu çocukla çok yakın olmak hiç de yardımcı olmuyordu, özellikle de küçük olanın kokusu hızla burnuna dolarken. Chanyeol Baek'in tatlı kokusunu seviyordu, çok özel ve güçlüydü, tamamen onun görünüşü gibi.
Uzun olan kendini daha fazla tutamıyordu.
Dün gece, birlikte uyurlarken, onun kokusu tıpkı bu sabahki gibi burnuna dolmuştu. Chanyeol kendini kontrol edeyerek çok sık kalkmıştı. Baekhyun'un her hareketiyle, üyesi de kalkıyordu.
Baekhyun uykusunda döndü, Chanyeol içinden çığlık attı.
Baekhyun ona sarıldı, Baek'in sıcak nefesi boynuna değerken, Chanyeol ölmek istedi.
Chanyeol'ün nefesleri düzensizleşti ve soğuk terler yüzünde belirmeye başladı.
Baekhyun rüyasında bir şeyler söyledi, Chanyeol tutamıyordu, banyoya uçup kendini koruması gerekiyordu.
"Chanyeol?"
"Hmm?" Mırıldandı.
"Anneme eziyet görmem hakkında bir şey söyleme, tamam mı?"
"Bekle bekle... Annen şimdi evde mi?" Uzun olan titredi, bunun için hazır değildi.
"Evet. Bugün işi geç saatlerde başlıyor."
"A-ama.."
"Oh, endişelenme. Her şey iyi olacak.." Baekhyun gülümsedi. "Okul hayatımla ilgili bir şeyler söyleme."
"Peki neden?" Chanyeol ona baktı ve küçük olanın endişeli ifadesini fark etti.
"Okul hayatım yüzünden kendinden nefret ediyor."
Chanyeol ona baktı. "Neden...bu onun suçu değil."
"Her gün ona söylediğim şey..." Üzgünce iç çekti. "Ama eziyet görmemi ve dövülmemi durdurabilecek bir şeyler yapamadığı için kendine lanet ediyor."
Chanyeol ne diyeceğini bilmiyordu.
Ve ne söyleyebilirdi ki?
Baekhyun'un bu şekilde yaşaması onun suçuydu. Tüm bunları o başlatmıştı ve yaptıklarından eğleniyordu da... Baekhyun'un zaten mahvolmuş hayatında daha çok probleme sebep olanlar o ve arkadaşlarıydı.
"Ben eve ağlayarak ve kanlar içinde, yürüyemeyecek halde gittiğim zamanlarda ağlardı. Bana bakar ve uyuduğumda odasında ağlardı. Problem şu ki o diğer odada ağlarken ben hiç uyumazdım." Baekhyun devam etti ve her bir kelimesi Chanyeol'ün kalbine saplanıyor, zaten korkmuş ruhunda daha derin yaralar açıyordu. "Okulumu değiştirmemi istiyordu."
Chanyeol kalbinde başka bir darbe daha hissetti.
Baekhyun okuldan ayrılabilirdi ve bu değerli ilişkileri hiç yaşanmayabilirdi.
Bu küçük için çok zordu.
Aman Tanrım...
"N-neden a-ayrılmadın?" Chanyeol hislerini Baekhyun'dan saklamaya çalışarak, kekeledi. Baekhyun'un sözlerinin kendisini ne kadar acıttığını göstermek istemiyordu. Sonunda, tüm bu şeyleri yaptıktan sonra böyle olmayı hak ediyordu.
