YALANIN ESİRLERİ (FİNAL YAPTI)

0.16

Urgana soruyu sorduktan sonra cevap vermeyerek çıkmıştı odadan.
Bense oturmuş yine biş boş odaya bakıyordum.

Yapabileceğim hiçbirşey yoktu.
Kaçmaya çalışsam bile içinde bulunduğum belayı aratmayan olaylar geliyordu başıma.

Odadaki aynanın karşısına geçtim.
Üzerimdeki siyah bluzu çıkarttım.

Gözleri bedenine kaydı.
Beyaz teninde birçok kabuk bağlayan yaralar ve çizikler vardı.
Birde kurşun yarası ve dikiş izleri.

Gözleri istemsizce  boynunda takılı kaldı.
Boynunda sigaranın bastırılma izi vardı.

Beyaz pürüssüz cildeindeki parlayan bir kusurundu bu iz.
Ömrü boyunca taşıyacaktı istemese bile bu izleri.

Urganın pençeleri, bedenini ele almış ve izler bırakmıştı.

Kapının açılması ile boyunundaki elini hızla çekip, çıkardığı bluzu üzerine tuttu.

Gelen urgandı.
Nefes urganın karşısında sadece bir bez parçası ile durduğundan utançla urgandan başka her yere bakıyordu ve bir yandanda bluzunu üzerine sertçe bastırıyordu.

"Senin kapı çalma alışkanlıgın yokmu? Ben bir kızım ve bir kızın odasına  bu şekilde girmen hiç normal bir durum değil!" Diye yüzüne bakmadan sinirle söylendim.

"Sen bir kızsın ve iki erkeğin bulunduğu bir evde her ne kadar zorlada olsa kalıyorsun! Kendini aynada izleyeceğine bunuda düşünseydin. Ya özgür odaya girip seni böyle görseydi bayan çok akıllı olduğunu sanan?" Diye sinirle soludu.

Özgürü konuya dahil ermesine şaşırsamda umursamadım.
Eğer onunla normal tarzda bir ilişkimiz olsaydı kıskanıyor bile diyebilirdim ama durumlar ortadaydı.

"Kusura bakmada senin dışında kimse kapıyı çalmadan öküz gibi içeri dalmıyor!" Dedim bende yüzüne bakarken.

Önce kaşları çatıldı. Sonra yanıma doğru adımladı.
Korkudan birkaç adım geriye gitmiştim fakat kolumu tutup beni durdurdu.

"Bluzunu çek!" Dedi gözleri ile gözlerimi delerken.

"Ne... Ne saçmalıyorsun sen bırak beni!" Diye korkudan ve her ne kadar kabul etmesemde içimdeki farklı duygu ile titreyerek konuştum.

"Eğer o bluzu çekmessen üzerinde o bluzun altındaki bez parçası bile olmaz! Ve emin ol senin bedenin ilgimi çekmiyor katilin kızı!" Dedi hafif sinir ve alayla. Katilin kızı kelimesine baskı uygulamıştı.
Resmen bana annemin katilinin kızı ilgimi degil nefrerimi çekiyir demişti.

Korkuve sinir ile bluzu sıkarak bir elime aldım.

Gözlerine baktığımda sadece bedenimde geziniyordu yolunu kaybetmiş gibi.
Ellerini bıçagın geriye bıraktığı dikiş yarasının üzerine koydu.

Daha sonra biraz yukarıya çıkıp bana tekme atarken bıraktığı morluklara değdirdi soğuk ellerini.

Sonra kurşun yarasının bıraktığı dikişte durdu.

Ellerinin soğuklugu yanında gözleri alevdi ve dokunduğu yerleri ateşe veriyordu.

Bir eli ile çenemi kavrayıp hafifçe yana eğdi ve boynumu açığa çıkardı.

Diger eli ile boynumu yavaşça kavradı ve baş parmağını hafifçe sigaranın yanan yerine koydu.

"Çok acıdımı?" Diye sordu.
Sesinde belirtisiz bir ton vardı.
Bu davranışlarından onun dengesiz biri olduğunu çok net anlıyordum.