YALANIN ESİRLERİ (FİNAL YAPTI)

0.25

Özgür~>

Urgan sinirle birkaç şişe bitirnişti bile.
Babasına hesap sorduktan sonra eve gelmiştik.
Babası tehdit edildiginin bu yüzden böyle birşeye kalkıştığını söyleyerek urganı kensine inandırmıştı ama ben inanmıyordum.

Nefesin dediklerinin doğru olabilme ihtimali yüksekti ama  görün ki bunu urgana anlatmak boş işle uğraşnaktan farksız değildi.

"Nefese çok yükleniyorsun urgan! Kaldıramayacağı şeyler yaşıyor! Bırak artık kızı!"  dedim kadehimdeki vodkadan bir yudum alıp masanın üzerine geri bıraktım.

"Bırakamam...." bakışlarını bana çevirdi.
Nefesein urgana bağlanması gibi urganda nefese bağlanıyordu.

*****

Eve gelmiştik.
Nefes aşşağıya inmiş bizim halimizi görünce sessiz kalmıştı.
Saçlarını görünce içim acıdı.
Her kız saçlarına değer verirdi bu bilinen bir konuyken şimdi onun saçlarını istemeyerek kaybetmesi kötüydü.

Urganın telefonu çaldı.
Cebinden telefobunu çıkartıp kulağına koydu.

Biraz karşı tarafi dinledikten sonra ayaklandi.
Telefonu bağırarak kapadı.

Çıkışa ilerlerken, kolundan tuttum.
"Ne oldu?" dedim gözlerine bakarak.

"Babam o reis denilen adamın elinde! Beni Barın arkasındaki depoya çağırıyor!" diyerek evden çıktı.

Nefes hızla yanima geldi.

"Özgür! Yalan söylüyorlar babasi ve reis iş içindeler urganın kalbini istiyorlar ve urgan şuan içkili hepsine karşı koyamaz! Yalvarırım arkasından gidelim!" dedi kolumu tutup endişe ve korku dolu gözlerle bana bakarken kafamı sallayarak evden çıktım.

Arbaya binerek hızla bara sürdüm.

*****

NEFES~>

Özgür arabayı sertce frenlerken ben ondan önce arabadan inerek depoya koştum.

Kapısı açıktı.
Urgana karşı o adam silah tutmuştu.

"Ooo... Kimleri görüyoruz?" dedi bei görürken. Reis ve urganın amcası burdaydı.
Urganın bakışları bana kaydı ve sinirle kaşlarinı çattı.

"Bu sürtüğe inanmalıydın! Sevgili can düşmanım" dedi reis benim yanima  gelirken.

Urgan hareketlenmeye kalktı ama amcası silahını ona çevirdi.

Urgan durdu.
Reisin adamları ve amcası silahını urgana cevirirken reis bana adımladı.

Yanıma geldi ve arkama geçti.

"Çok yazık! Tınlanmamak nasıl bir duygu?" dedi ve gür bir kahkaha atarken ellerimi yumruk yaptım.

"Birini dinlememeyi ailen sana hiç öğretmedimi? Evinize böcek yerleştirmesek senden haberim olmayacak!" dedi elleri saçlarımda gezindi.

bir adım öne attım ve ellerinden kurtuldum.

"Buradan çıkacağimızı biliyorsun umarım." dedim sertçe, gözlerim urgandaydı.

"Evet! Ruhlarınız gökyüzüne doğru süzülecek! Bu anlamda buradan çıkıyor oluyorsunuz değilmi?" dedi silahı yanıma geçip anlima dayadı.

"Ama bir şekilde kurtulmanıza izin verebilirim! " Dedi sinsice gülerek.

Urgana baktıktan sonra bana geri döndü.

"Senle bir türlü beraber gece geç-" lafını tamamlayamadan urganın gür sesi konuşmasını kesti.