Karanlık Çete

28.BÖLÜM: "ANKA."

Merhaba sevdiceklerim, prenseslerim veya kendi küllerinden doğan Ankalarım. Oy sınırını geçtiği için bölümü yayınladım. Oy sınırını geçtikten bir kaç gün sonra yayınlamak istedim çünkü bölümün çok kısa olmasını istemiyordum.

Bölüm sonu notlarını okursanız sevinirim. Emeğimin karşılığı ve bölümün daha hızlı gelmesi içinde yıldızı doldurmayı, düşüncelerinizi, fikirlerinizi paragraf aralarında yorum olarak yazmayı unutmayın. Sizleri seviyorum, iyi okumalar. Sizin için gif de koydum. Bu arada şuraya bir tarih atayım, 6 Temmuz 2017 Karanlık Çete genç kurguda 131'de...

Oy sınırı: 100 yorum: 150

●○●○●○●○●○●

HATIRLATMA...

"Seni azad ediyorum Yaren. Gidebilirsin." Yaren'in yaşlı gözleri irileştiğinde bunun doğruluğunu sorgular gibi bakmıştı ona. Herkes en az onun kadar şaşkındı. Gerçekten ona özgürlüğünü mü veriyordu?

"N-nasıl?" dedi Yaren titreyen sesiyle. Ayaz gözlerini sımsıkı kapatıp tekrardan açtığında canının acıdığını anlamıştım. Acısını dudaklarıyla bastırdığında gözleri tekrardan odağına Yaren'i aldı.

"Seçim senin Yaren." dedi Ayaz buruk bir sesle. "Ya şimdi arkana bile bakmadan gidersin, ya da elimi tutar bir daha bırakmazsın." Yaren'in yaptığını yapıyordu. Onu bir seçime mecbur bırakıyordu. Acımasız bir intikam gibiydi. Ama intikam almadığı bariz ortadaydı.

"Eğer gidersen söz seni bir daha bu kafese sürüklemeyeceğim. Ama eğer elimi tutarsan bir daha ben bırakmayacağım."

●

Ayaz'ın söylediği cümleden sonra evi ölüm sessizliği alıp götürmüştü. Kaşlarım çatık bir şekilde olanları izlerken Yaren'in cevabını duymayı bekliyordum. Gerçi ne cevap vereceğini biliyordum. Yaren kimseyi bu halde bırakıp gitmezdi. Sevmiyor olsa bile. Ayaz'a karşı bir his beslediği gözlerinden okunuyordu. Bu inkar edilemez bir gerçekti.

Yaren'in göz yaşları hızlanmışken boş bakışlarla Ayaz'a bakmayı sürdürüyordu. Ayaz sabırsız bir sesle, "Cevap vermeyecek misin?" diye sordu. Yaren gözlerini kapatıp açtığında bir göz yaşı daha damladı sol gözünden. Zor durumdaydı, acı çekiyordu, canı yanıyordu. Onunla aynı duyguları hissediyordum.

"Bu cümleyi nasıl kurabilirsin?" dedi Yaren çatlayan sesiyle. "Seni bu halde nasıl bırakayım?"

Batuhan öne atılıp, "Kolpa yapma lan!" diye bağırdığında Cengiz onu kolundan tutup çekti. Batuhan Cengiz'e bakmadan sertçe kolunu çekti ve öfkeli bakışlarla Yaren'e bakmaya devam etti. Yaren hala Ayaz'a bakıyordu ve Batuhan'a bakmaya tenezzül bile etmemişti.

Ayaz, "Lütfen kardeşim." dedi gözlerini kısa süreliğine Batuhan'a çevirerek. Batuhan sakinliğini koruyarak bir adım geri çekildi ve Ayaz'ın karşısındaki masaya oturdu. Ayaz tekrardan gözlerini Yaren'e çevirdiğinde Yaren oldukça düşünceli bir o kadar da gergin gözüküyordu.

"Cevabını bekliyorum." dedi Ayaz gözlerini Yaren'den ayırmadan. "Şimdi bu kapıdan çıkıp sonsuza kadar benden kurtulmayı mı tercih ediyorsun, yoksa elimi tutup ömür boyu benimle olmayı mı?"

Yaren hala ağlıyordu ama suratı ifadesizdi. Gözlerini Ayaz'a çevirdi ve bir kaç saniye ona baktı. Daha sonra eli yavaşça Ayaz'ın elini bulduğunda herkes cevabını anlamıştı. Bir ömür onunla olmak. Ayaz ağlamamak için suratını buruşturduğunda gözünden bir damla yaş çoktan akıp gitmişti bile.