Bir Serçe Masalı

2 . Bölüm "Şizotipal Kişilik Bozukluğu "

Kırat üzerinde ki mavi gömleğin düğmelerini ilikledikten sonra parmüfümünü sıktı ve saçlarını eliyle geriye doğru tarayıp salona geçti. Masanın üzerinde ki kahvesini tek dikişte bitirdikten sonra araba anahtarını ve ceketini alarak evden çıktı. Arabasına binip yola çıktığında dünden kalma serinlik havayı hâlâ esir almış durumdaydı. Gerçi Kırat da kışı severdi. Sıcak havalar pek onun tarzı değildi .

İstanbul'un trafiğine hapis olmuşken çalan telefonu gülümseyerek açtı.

"Naber sevgilim . Nasılsın ? "

"Ay şuna bak sen anneyle dalgada geçiyor ! Kulaklarını çekerim senin Kırat . "

"Hemen celallenme Canan sultan . Hem hayırdır ne oldu sabah sabah ? Rüyanda mı gördün oğlunu ? "

"Bak bak bak aramak içinde bir sebep mi olmalı ? Herkes sen değil Kırat Bey . "Kırat , annesinin yine ona laf soktuğunu anlayınca ufak bir kahkaha attı.

"Aman be Canan Sultan . "

" İşine gelmeyince aman zaten . Hayır , sen bana güzel bir gelin getirme anca aman anne de . "

"Hayda. Gelin mevzusuna nereden geldik yine ? Aklın fikrin beni evlendirmekte değil mi ? "

"Tabi ki de . Ben torun istiyorum oğlum . Torun ! "

"Hatırlatırım senin birde kızın var anne . Hani adı İpek olan . "

" Zaten bu gidişte o senden önce evlenecek . Sende kart horoz gibi evde kalacaksın oğlum . "

"Neyse annecim sana doyum olmaz ben işe geldim. Hadi görüşürüz sonra , evdekilere selamlar . " Kırat telefonu kapatırken kulağında ki kulaklığı çekip attı. Evet sabah sabah anne krizinide atlattığına göre işine başlaya bilirdi. Arabasını otoparka bıraktıktan sonra dedesinden yadigar kalan hastaneye girdi. Aslında o da dede ve baba mesleğini devam ettirenlerdendi. Tabi babası elini ayağını çekmişti buralardan .

Kırat gülerek içeri girdiğinde herkese selam verip merdivenlere yöneldi . Hızlı adımlarla çıkıp kendi katına geldiğinde odasına geçmeden sekreteri Aysun'un yanına uğradı .

"Günaydın Kırat Bey . "

"Günaydın Aysun. Bugün ki hastaların dosyasını getir . Birazdan vizite çıkacağım . "

"Tabi Kırat Bey . Bu arada yeni bir hasta yatış yaptı bugün . "

"Tamam onun dosyasını da getir . " Anlaşılan bugünde oldukça yoğun bir tempo onu bekliyordu . Gerçi sakin geçen pek bir günü yoktu . Bakışları kolunda ki saate kaydığında sekizi geçtiğini fark etti . Hasta kontrolüne saat dokuzda başlayacaktı . Yani daha zamanı vardı . Bu yüzden bu kahve daha içebilirdi . Fakat odasına gitmek için arkasını döndüğünde koşarak ona doğru gelen kızı fark etti. Kaşları çatılırken kızın peşinden koşan çalışanları gördü . Ne oluyordu burada ?!

Kızın kendisini fark etmediğini görünce olduğu yerde durup kızın ona çarpmasını bekledi. Fakat genç kız beklediğinden daha sert çarpmıştı. Kolunu onun beline sarıp düşmesine engel olurken bakışları kızın koyu kahvelerine takıldı. Korku dolu kahvelere..

Kırat onun korkusunu buram buram hissederken gülümsedi . Bu küçük kızın daha fazla korkmasını istemiyordu ve belli ki bu yeni hastaydı . Çünkü Kırat burada ki tüm hastaları tanırdı ve hastaları arasında böyle kız olmadığına emindi.

"Sakin olun . Yaralanmadınız değil mi ? " kız korkuyla başını hayır anlamında sallarken yanlarına gelen adamları görünce korkarak arkasına saklandı. Kırat şimdi onun titreyen bedeninin varlığını çok rahat sezebiliyordu.