Chapter 23
Mother
"Zaijan...can i ask a favor. Alam mo namang hindi papayag si Shawn na maiwan sa bahay. May napag-usapan na tayo-"
"Cara. Labas na ang usapang pamilya sa trabaho" tumatango siya.
"But Zai! Alam mong hindi pupuwedeng makita ni Shin si Shawn!" i sound so frustrated! Ngayon lang ako hindi pinagbigyan ng kaibigan.
"Look Cara. Karapatan ni Shin na malaman ang totoo. Mabuti nga't napigilan ko pa ang sarili kong magsalita" aniya at pinark ang sasakyan niya sa harap ng bahay namin. I look at him, intensely.
"Hindi ito tungkol sa mga karapatan niya bilang ama ng anak ko. Isipin mong mabuti. Maiipit ang bata. Sa gulo ko sa pamilya ko. Zaijan. Alam mo kung anong mayroon si Fei sa kay Shin. Ayokong magmukhang kontrabida. 5 years before, i was a freak to their family-"
"You're still their family"
"No Zai. Simula nung humiwalay ako. Hindi na nila ako anak" seryoso kong sabi. Tumango si Zaijan.
"Im so sorry Cara. Ang gusto ko lang ay makita mo ang rason ko"
I nods. He smiles.
Bumaba na ako ng sasakyan niya at mabilis ang tungo ko sa loob ng bahay. Nakita ko kaagad si Shawn na karga karga ni Daddy. Nakangiti si Shawn sa kay Daddy habang ako tulala.
"Dad!" hindi ko alam kung anong dating ng boses ko. Basta garalgal ito at mukhang galit.
Marahan niya pa ring binitawan ang anak ko at tumakbo ito palapit sa akin. I squatted so i can reach my son. Hinalikan niya ang pisngi ko.
"Tita Margaux left for a while Mommy. And when she came back..she's with Lolo"
Lolo?
"Dad! What are you doing here?" its almost a yell. Nakita kong dumating na si Margaux. Yumuko siya.
"I'm so sorry Cara." she clean her throat.
"Dont be mad at her Cara. Ako ang nagpumilit. Ng malaman ko sa mga detectives na namataan ka nila dito sa Parahas ay nagmadali akong hanapin ka. Your Mom doesnt know about this..." tinignan niya si Shawn.
"Stop looking at my son like that Dad" sabi ko at inaya na ang anak kong maglaro sa mga toys niya. Pumayag naman siya at naglaro doon.
Nakaupo si Daddy sa sofa at may juice at slice cake na sa harap niya. Nasa tabi ko na din si Margaux at busy siya sa pagtingin sa mga magazine kung saan ako ang topic.
"You're really look fine at the magazines. Hindi halatang may apat na taong gulang anak ka na" ani Dad.
"He's almost five Dad. He's doing good at Spain , doon ang buhay niya. Kaya pagkatapos ng proyekto ko dito. Aalis din kami. Lets say, 1 month aalis na kami. Hindi namang lagi-lagi ay naandito ako" sabi ko sakanya.
Bumuga ng hangin si Daddy.
"Hindi mo man lang ba sasabihin sa ina mo ang tungkol sa buhay mo ngayon? Architect Cara Samantha Buenavidez?" he gently say.
Hearing from my Dad that im already an Architect wakes me, malayo na ba talaga ang narating ko? I'm proud he calls me in my title. Pero masarap ding isumbat sa kanila ang mga taong mag-isa ako. Dahil sa mga desisyon nilang labis nagpahirap sa akin!
"I am not here to slap at her who am I right now. I'm here for work" i spat.
Tumango si Daddy. "You're sister's wedding is near" walang preno niyang sinabi.
Narinig ko ang tikhim ni Margaux. Hindi ko na ito pinansin. I look at father.
"So? What do you want me to do? Pumunta sa kasal ng Ama ng anak ko?" i seriously say.
I can hear now the demons. Tumatambol ang dibdib ko. Ang sabihin ito sa harap mismo ni Dad ay nakakakaba pala.
"Architect. Be mature-"
"I am mature Dad. Ayoko ng gulo. I want a peaceful life with my son. Hindi ko na kailangang umattend sa kasal nila ni Fei. Kung iyon lang din ang magiging rason ng paglabas ng anak ko sa publiko. The first time Autumn attempt for Shawn publicity, bigo, at muntik pang masira ang buhay niya dahil sa pagiging hawig nito kay Shin. Mas lalo na ngayon. Kung ako ang magdadala sa anak ko sa kasalang iyon...parang dinala ko na din ang anak ko sa kapahamakan"
"Cara...ama si Shin. He deserve to see your son"
I look at my Dad.
"Para ano? Para kunin niya sa akin dahil may asawa siyang, malabong magkaanak dahil sa sakit niya!" tumaas sa asar ang kilay ko.
"Thats not what i mean Cara-"
"No Dad! You're asking me about bullshits! Hindi ko ipapakilala si Shawn sa kay Shin! Ayokong mag-mukhang desperada. Kung magkita sila, edi magkita. Kung hindi! Di hindi" i can feel my tears now. Lumalaki na si Shawn, he's start asking about his Dad. Ayokong ipagkait iyon. Pero malaking threat si Shin sa anak ko...sa aming mag ina.
"I'm now a Mother , Dad. I'm now inlove for being a Mom to my son." bumuntong hininga ako at pinunas ang luha sa gilid ng mata ko. "Sana ito na ang huling pagbisita mo" tumayo ako para sana puntahan si Shawn sa nilalaruan niya. But i saw him already, i saw his tears pero nanatiling matapang ang mata niya.
Lumapit ako and i squatted.
"May masakit ba sayo Shawn?"
Umiling siya at hinawakan ang mukha ko. Ang munti niyang palad na dumapo sa aking pisngi ay hinila ang mga luha kong pinipigilan, pababa. I cried.
"Mommy, i wont leave you okay? Stop crying na" aniya. Matapang pa din ang boses.
Tumango ako at niyakap siya.
"I wont leave you Mom. I promise i wont leave you. I love you Mommy. I only need Mother, i dont need a Father" aniya. Tumango ako at mas lalong humikbi.
