"Is she okay?" a familiar voice asked.
"The doctor says so. Tatawagan ko na ang Dad-"
"No. Please Shin. Baka hindi na makapag-aral ulit si Cara, at ang masama ay baka makulong siya ulit. Please no" pagmamakaawa ni Felice kay Shin.
Pinipilit kong idilat ang mata ko peto tila kay hirap kaya nanatili akong nakapikit. Inabutan ulit ako ng antok at hindi ko na nagawang konsultahin ang paligid, kung saan ako o kung sino ang mga tao dito. Pero base sa narinig ko kanina. Felice is here, and they wont talk about it to my parents.
Dinilat ko mata ko dahil sa masamang panaginip. Agad akong dinaluhan ni Felice.
"Where am I?"
"Andito ka sa Condo ko. Someone took you here" aniya. Hindi na ako magtatanong kung sino iyon. Shin do it. I heard his voice a while ago.
"Thanks goodness to my Nursing suitor" aniya. Humagikhik. "And your hot bodyguard, guard you well. Ginagamot lang naman ni Vinz ang sugat mo todo bantay siya"
"Vinz? What happen to Zaijan?" i asked. Humagikhik siya, got it. Het fuck buddy!
"Hindi ka nakaattend sa party ni Zai?" i asked her. Para naman maiba ang pinag-uusapan namin. "Nope. Next time na lang, mas importante ka" aniya na agad kong tinawanan.
"What about my bruise?" i asked. Lahat ng galos ko sa katawan ay halata. Kung magsusuot ulit ako ng sleveless o strapless na damit. Kitang-kita ang kalmot.
"It will be fine. 1 week lang iyan. Do you feel well now?" tanong pa ni Felice. Tumango ako, kasi bukod sa kirot sa mga galos ay wala na akong ibang maramdaman.
"Luto na iyong-" nagkatinginan kami ni Shin bago niya pa matapos ang sasabihin niya. Dumalo siya agad sa akin at mabilis na hinalughog ang buong katawan ko, dungaw siya nang dungaw sa braso't mukha ko.
"When i wore longsleves or loose shirts, the bruise will hide" sabi ko. Making him think that im fine. Umiling siya.
"I'll get rid of them!" puno ng diin at buong desisyon ang tono niya. Umiling ako.
"They're your fans Shin. Of course they will protect you away from me...a desperate one"
Umiling ulit siya at naupo na sa gilid ng kama ko. Hinaplos niya ang pisngi ko.
"You're arent anybody. You're Cara Samantha" aniya at hindi ko alam kung sinong nagmamaneobra ngayon ng puso ko. Humampas ito at tumambol. Simpleng salita lang iyon pero nagwala na ako.
"Of course. Hindi siya kung sino-sino lang! She's an Buenavidez" kitang kita ko ang pag-irap ni Felice. I want to shut her, and leave us pero i find it rude. What the hell happen to me? Bakit marunong na akong pumansin sa mapanghe kong ugali ngayon?
"The rude girl seem like an angel" nanunuya si Felice at lumabas ng kuwarto. Huminga ako ng malalim at nagkatinginan ulit kami ni Shin.
"Claim me as your Slave. Ng hindi na sila nakikialam saiyo" sabi niya. Umiling ako, if i was the old me, baka no'ng isang araw ko pa ginawa iyon. But now....i changed.
"They hate me, ill deal with it. Wala akong magagawa, i cant bleach their minds, so id rather make distance from them" sabi ko sa seryosong tono. Ilang segundo siyang natahimik bago ko narinig ang malalim niyang buntong hininga.
"What happen to your brat side?" he ask, curiosly.
"Im still me, im still brat..." pero hindi ko kayang masira ang buhay mo, ang bumagsak ang career mo para lang sa tulad kong, anak lang ng mayaman, at wala ng ibang maipagmamalaki bukod doon.
"Stop chatting! Shit! Kakain na" sigaw ni Felice at mabilis kaagad akong nakapabangon. Tumikhim si Shin kaya napatingin ako sakanya.
"Your first day-"
"Ako ang sumira sa first day ko, dont bother" sabi ko na lang. I dont want him feel Sorry. Okay! Okay!
"You're a different person now, dapat pala pinabubugbog ka, bago maging mabait" halakhak ni Felice ng nasa hapag na kami, sumabay naman si Shin kaya napikon kaagad ako, talagang natural na sa akin ang maasar at mainis sa maliit na bagay, hindi na maalis iyon sa akin.
Mabilis na lumipas ang oras at kailangan na naming umuwi. Tulad ng inaasahan, walang alam sila Mommy at Daddy. Kaya laking tuwa ko. Nagtungo ako sa kuwarto ko at maagang nakatulog. Pero nagising din ng pasado alas-dos ng madaling araw. Makirot ang sugat ko kaya nagmadali akong lumabas para puntahan sana si Yaya at humingi ng tulong, pero iba ang naabutan ko.
"Sabi na. Magigising ka. That wounds gave hard time to you baby" aniya at agad na inabot sa akin ang isang ointment.
"Ilagay mo lang iyan. Mawawala ang hapdi" aniya at gumuhit ang ngiti sa labi niya. Kahit madilim dito, kitang-kita ang maganda niyang pilik mata at ang matangos niyang ilong.
Humakbang ako ng isa para malapitan siya, nawala ang halakhak niya at sumeryoso ang mukha niya.
"Dont try me-" hindi niya na naituloy ang sasabihin niya ng halikan ko siya. Isang gawad na hindi niya dapat tanggihan, inangkin ko ang labi niya at uminit kaagad ang buong sistema ko. Kinagat ko ang pang-ibabang labi niya. Dumainh siya dahil sa ginawa ko.
"Fuck Samantha. Stop making me horny" aniya at agad akong hinalikan pabalik, napangiti ako pero naputol din dahil sa mas maiinit niyang halik. Tama ba ito? Humigpit ang hawak ko sa likod niya, inaaya siyang maghubad ng damit pero inalis niya ang kamay ko.
"We cant. You're young!" aniya , umiiling. Hindi ako nagsalita. Tumango ako at niyakap siya! Oh hella! I look like a fucking ...inlove!
"Im sorry" sabay naming sinabi. Nakayakap ako at hindi man lang niya ako nagawang yakapin pabalik. But i dont care... I dont really care.