Chapter 36
Missing U
"Am i not allowed to talk to my Dad?" nakangusong tanong ni Shawn sa akin.
"Your Dad is busy" iyon lang ang nasabi ko.
Nagmaktol siya at nagtungo sa kwarto niya. Everything is blur, everything is unbelieveable. Makalipas ang isang buwan naming pahinga dahil sa naganap na kasal ay kapwa kami pinaglayo muna ng tadhana dahil sa kanya-kanya naming trabaho. I miss him. I want to talk with him. Pero ngayong nasa gitna pa siya ng byahe ay imposible iyon. I can talk to him right after his flight.
"My gosh beshy! Ang hectic ng schedule mo!" iling ni Autumn, her album will release today. I want to be with her and show my support. Pero dahil sa tambak na trabaho ay minabuti kong hwag na lang dumalo.
She pouted in the screen, humalakhak ako.
"Akala ko pa man din pupunta ka" aniya. Kumurap-kurap siya ang fake eyelashes niya ay mas lalo lamang nagpatingkad sa ganda niya.
"Autumn. You're now a star, dont be sad. Tsaka pupunta naman si Felice diba?" i try to sound happy, kahit nakakalungkot talagang wala ako sa tabi niya mamaya.
"Your cousin slash bestfriend is busy hanging around with Zaijan Esquivales. Being his personal slave aniya" humalakhak siya to hide the pain. Alam ko kung gaano kababoy si Zaij, at maging ang dalawa kong kaibigan ay kaya niyang pagtuhugin ng ganun. Well. It runs in their blood.
"Bakit hindi mo kaya ireto si Felice sa mga kakilala mong bachelor na propesyunal. Hindi tulad ni Zaij" busangot na utas sa akin ng kaibigan.
"Nah. Im not into that. I'm busy with my own life as his wife and as a mother and for your information Miss Runway. Business man ang Esquivales na 'yon" i try lighten the mood. Alam ko kasing naiinis lang siya. Ano bang pinakain ni Zaij sa isang 'to?
"I envy you Kara. Kahit isang buwan na nakalipas ang nakakaintriga mong kasal at heto't sikat pa din kayo sa social media. Dont worry, no bashers kayo. Meron ding iilan pero karamihan nasa side niyo" aniya, iniiba ang usapan.
"I know that already my dearest. So i needed to end this call, may tumatawag kasi" paalam ko. Kumaway siya sa akin at pinatay ko na ang videocall.
Mabilis kong sinagot ang tawag ng asawa ko.
"Hows your flight?" pambungad kong tanong, hindi ko alam pero may kaonting tampo akong nararamdaman.
"Its fine" nakikinita ko ang pagngiti-ngiti niya.
"Better call our son. Nagtatampo iyon."
"I miss you my wife. Promise uuwi din ako agad. Maybe sa Saturday ill be home. Tell Shawn that we're going to visit Castilla" aniya na agad kong sinang-ayunan. Nagtatampo ako ha?! What happen Kara? Tss.
"Hows your feeling? Balita sa akin ni Manang madalas daw ang pagsusuka mo? Do you eat something kaya nasira ang tiyan mo?" tanong niya.
"Nah. Im fine" ngiti ko sakanya.
"Well then. Can i have a kiss before i leave" he sound so clingy and childish. I miss him so much. I miss his smell, his lips, his eyes, his body. I miss him.
"I'm going to kiss you more than thousand, just go home and be safe. I want you to be safe"
"I promise that my wife. Can you promise me, you'll be safe too?"
"Ofcourse. I take care of our son. And be as safe as you wish"
"No. Takecare because i need to calm my head" halakhak niya.
"Sus" ngumisi din ako at niyakap ang unan na nasa harap ko. Having him in lifetime is such a blessing. Imagine how stupid our lovestory is. Pero kahit gaano ka weird ang takbo ng kwento namin ay hindi pa din ako nagsisisi. Being his wife is a dream came true. And i'll be good. I'll follow his whims and be a perfect wife because he deserve everything.
"Goodbye. Goodnight. Goodmorning. Goodafternoon" halakhak niya.
"Goodbye Shin. Takecare. I love you my Shin"
"I love you too my Samantha"
And he ended the call. Unti-unting nawala ang ngiti ko dahil sa pagbagsak ng litrato naming dalawa ni Shin. Hindi naman mahangin dito sa sala pero bakit nahulog ito. Tumayo ako at nanginginig ang kamay ko habang inaabot ang frame na basag na.
What does this mean?
"Manang! Manang!" sigaw ko to ask help. She needed to clean this. And i needed to calm myself. Walang mangyayaring masama Kara. Wala. Wala. Wala
