-Hislerin Armonisi-

Bir Kar Tanesi'nden Aşk'ı Öğrenmek

Aşk kokan, aşkı tanımlamaya çalışan sayfalar arasında dolanıyor parmaklarım. Tam o anda karşıma çıkan bir yazının bana aşkı öğreteceğini bilmiyordum henüz...

Euzu besmele ile beraber, Ikra diye başlıyordu yazı... Ikra' bismi rabbikelleziy halak.

Ne kadar da etkili bir başlangıç. Artık içimdeki o yakıcı merak ve heyecan duygusunu bastıramıyordum. Okumaya devam ettim...

...Bir Kar Tane'siydin gönlüme düşen... ❄❤

Kasımda aşk bir başka derler. Ama ben hiç böylesine bir aşka düşeceğimi bilmezdim. Kasımda sanki sihirli bir şeymiş gibi aşkı bekleyenlerden de değildim zaten. Benim aşkım olsa olsa kitap kokularından; korkusuz, cesur yiğitlerin, alımlı ve iyi kalpli güzellerin aşkından fazlası olmazdı... Onların destansı aşklarına takılır kalırdım. Bilmezdim Kasımın son gününde büyüleyici bir aşkın beni böylesine esir alacağını... Hiç bilmezdim...

Yine elimdeki kitabın tozlu ve eskimiş sayfalarına dalmışım. Elimdeki kahvemle kalakalmışım öylece. Yanan sobanın sıcaklığı ve tavana vuran ışığından anlıyorum vaktin epey bir yol aldığını... Sessizlikten sıkılarak radyoda çalan şarkımın sesine kulak veriyorum.

...Biz bu sonbaharda buluşacaktık
Bahar geldi geçti sen gelmez oldun...

Soğumuş kahvemi yudumlarken ahşap penceremden dışarıya bakıyorum. Sokak lambalarının ışıkları dışında pek bir şey göremiyorum önce ama daha dikkatli baktığımda orada bir hareketlilik olduğunu, sanki yağmur gibi yere düşen melekleri seçebiliyorum. Bembeyaz melekleri...

Aman Allah'ım bu kar!❄❄

Çığlığı basmamla dışarı fırlamam bir oluyor. Bembeyaz meleklerin arasında ayıcıklı panduflarımla sevinçten zıplıyorum. Kendime gelmem bir hayli zaman alsa da çocukluğumu her defasında bir kez daha yaşamanın mutluluğunu ve hazzını alıyorum.

Aniden dönmemle kapımın hemen önüne inen minicik meleğimi görüyorum. O anda kalbime bir sızı oturuveriyor. Ne oldu birdenbire böyle? Sorumun cevapsız kalacağını düşündüğüm anda, "Ben geldim" deyiverdin. İçimde bir şeyler koptu o anda. Canım yandı. İçim acıdı. Derinden gelen bir düşünce sarstı tum bedenimi. Ona buğulanan gözlerimin arasından baktım.

Gelme bana. Hayır gelme. Bunu kabullenem, dedim. Bana gelirsen sıcaklığımda eriyip gideceksin. Seni böylesine bir ölüme terk edemem, seni kaybetmeye dayanamam beni anla lütfen, dedim. "Hayır, konu sen olunca yanmanın, eriyip bitmenin ne anlamı var ki..." dedin. "Hem ben senden gidemem ki... Ben senden bir adım öteye bile gidemem..."

Gözlerim doldu. Bir kar tanesi bana geliyor. Birkaç saniye sonra öleceğini bile bile... Ah be kar tanesi beni bu kadar mı seviyorsun? dedim. "Hayır, seni bu kadar sevemem ki, bu sevme şekli cümlelere sığar. Halbuki ben seni cümlelere sığamayacak kadar seviyorum. Sende kelimelerin kifayetsiz kalışını, bir şey bilmezken beni şair yapışını seviyorum... Duruşunu seviyorum... Zorlu hayat şartlarına karşı mücadeleci tavrını seviyorum."

"Aşk sende ise ben seve seve Maşuk olurum... Mecnun olurum. Kerem olurum. Ferhat olurum... Ben senle herşey olabilirim..."

Allahım bu nasıl bir aşk? dedim. "Allah ve Aşk ❤" dedin.

Dağılmış gibiydim. Kulaklarım uğulduyor, kalbim hızla çarpıyordu. Biz nerdeyiz? Hangi zaman dilimindeyiz? Bilmiyordum...

"Anlasana Allah'ımın bana nasip ettiği aşkla bağlıyım sana. Allah Aşkı ile geldim kapına. O git dedi çünkü. Ben de geldim. Şimdi sen git desende benim gitme iznim yok."

Bunu biliyordum. Anlamaya başladım. O ve ben... Ben ve küçücük kar tanesi... Kar tanesi ve aşk... Aşk ve Allah ❤

Sonra inen bi ayet-i kelam kulaklarımda çınladı: Kun Fe Yekun... ❤

O andan sonra anlamayı da bıraktım. Çünkü Yüce Yaradan öyle istiyordu. Musmutlu ve yaşlı gözlerle yol arkadaşım olan, kaderim olan minicik kar tanesini önce avucuma aldım oradan da gönlüme koydum. Çok mutluydu, çok mutluyduk...

Biz edebiyete doğru giderken milyonlarca küçük sevgili kar taneleri, sevdikleriyle kucaklaşıyor onlarla hasret gideriyordu...

Ve anladım ki bembeyaz bir hasretin vuslatıydı bu... ❄⛄❤

Yazı böylece son bulurken okuduğum en güzel kitapların arasında, aşkın tanımını yapan, aşkı anlatan ve bana aşkı öğreten bir kitap, bir yazıydı bu...

Şimdi kitabı kapatıp kapağına sımsıkı sarılarak perdemi aralıyorum. Benim de Kar Tanem bana gelecek mi diye? Ve inanılmaz derecede bir mucize ki penceremde milyonlarca bembeyaz melek birikmiş bile...

Kasımın son gününde okuduğum ve benim gibi Kasımın son gününde kitap okuyarak Gerçek Aşk'a kavuşan sevgili kitap karakterimin ortak noktasıydı Kasım 30 ve Kar Tanesi... ❄❤