"-Evet Rüzgar Bey buraya bu kadar telaş içinde gelmenizin bir sebebi olmalı. Sizinde bazı sorularınız vardı galiba ilk önce sizinkilerle başlayalım." deyince sırıttım. Tabiki...
Elimi masaya koyarak yaklaştım. Gözleri bana doğru kaymamıştı bile ş...
~°•○~Birini öldürmek için bıçak gerekmez illa sadece bir adet elveda~°•○●~
Gergindim. Aşırı derecede... Yolda yürüyorken ne olacak korkusuyla nefes dahi alamıyordum. O yanımda olduğu için içim rahattı ancak tekrar korkuyla doluyordum her rahatladığımda... Kasisin üstünde geçmek gibi bir duyguydu aniden ve nefes kesen
Bir kaç dakika önce bir doktor kaç şekilde öldürür makalesi hakkında düşünüyorken, bir doktora daha kaç kere daha aşık olunabilir fikrini değerlendiriyordum.
Sahra ile yan yana yürüyordum. Bu bir mucize olsa gerekti. Nereye gideceğimizi bilmeden yan yanaydık ve ben istemeden olan bir olaydı. Sanki mucize gibi... Rüyaları süsleyebilecek kadar mucize.
Bir kaç dakika sonra bir kafenin önünde durmuştuk. O içeri girince bende peşinden girmiştim. Burada mı konuşacaktık. Konuşmak için sesli bir alan seçmesi ilginçti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Direk kasaya doğru ilerledi. Kasadaki bayana seslenecekken birden bir çığlık duyuldu ve ardından bir bayan Sahra'nın boynuna atılınca nasıl bir tepki vermem gerektiğini şaşırdım.
Sahra'da ona sarılınca bende izlemeye devam ettim. Genelde fiziksel teması kurarken pek göremiyordum Sahra'yı belkide o yüzden şaşırmıştım. Belli ki arkadaşlardı ve karşısındaki küçük ve neşeli bayan Sahra'yı gördüğü için çok mutluydu.
Birkaç saniye sonra birbirinden ayrıldıkalrında bayan konuşmaya başladı: "- Ne güzel bir süpriz bu Sarah. Hoşgeldin." Deyince etrafa bakındım. Herkes için normal bir şeyse bir ben mi şoka girmiştim yahu. Daha demin ilk defa biri Sahra'ya sarılmıştı ve galiba o kişide ismini yanlış biliyordu. Bir ben dokunmıyayım olur mu?
"- Hoşbulduk" diyen Sahra gayet kibarca gülümsemişti. Küçük kıpır kıpır bayan konuşmaya başladı hemen: "- Seni hangi rüzgar attı buraya kesin özel siparişin için geldin değil mi? Özlemişsindir. Özlenilmeyecek gibi değil ki. Elinden ilk içtiğimden beri özel müsterilere denetiyorum. Mükemmel..." etrafına bakınıyorken birden beni fark etti. Ardından bir bana baktı bir Fırtına'ya ve birlikte geldiğimizi idrak etti. Kollarını Sahra'dan çekerken yüzüne bir şaşkınlık yayıldı: "- Aaaa bu eşin mi? " dedi. Bir bana bir Sahra'ya bakarak konuşmaya devam etti: "- Her şeyi cımbızla alırsınız bu kızın ağzından. Bak karşılaşmasak eşini bile söylemeyeceksin Sarah." Diyerek elini uzattı bana. Ardından aklına bir şey gelmiş gibi çekinerek elini çekti. Gözlerinde soru işaretleri belirerek: "- Ay afedersiniz o zaman sizde de dokunmak yok herhalde değil mi? Kusura bakmayın Sarah ile tanışınca yeni yeni öğreniyorum inancınızı..." bir eleman küçük bayana seslenince hızlıca: "- Ben Maria" dedi "- Rüzgar" dedim ve tanıştığına memnun olduğuyla ilgili bir şeyeler mırıldanıp çalışanıyla ilgilenmeye gitti. Pek odaklanabildiğim söyelenemezdi doğrusu çünkü bir aydınlanma yaşıyordum şuan...
Daha beni eşi zannetmesini kaldıramamışken bombayı patlatıp gitmişti.
Herşeyi farklı bir dünyadan görüyordum sanki. Tabi ya inancı...
