𝑰𝒏𝒏𝒂 (Część 3)

Rozdział 6

Wróciłam truchtem do domu. Miałam nadzieję, że Tony nie dowie się, że całą noc siedziałam na dworze. Weszłam cicho do domu, rozejrzałam się po salonie, nikogo nie było. Poszłam cicho w kierunku swojego pokoju. Po drodze zajrzałam do sypialni Starka. Spał u siebie, ulżyło mi. to znaczyło, że prawdopodobnie nie zauważył mojej nieobecności w noc. Weszłam do swojej i sypialni i zamknęłam za sobą drzwi. Wzięłam czyste ubrania i wzięłam szybki prysznic. Chwyciłam za kosmetyczkę. Miałam rumieńce na twarzy i lepiej to jakoś ukryć. Nałożyłam podkład, puder i podkreśliłam oczy delikatnymi kreskami. Ubrałam się jasny top na ramiączka czarny sweterek i spódniczkę... Może jednak się przełamie i zacznę ubierać bardziej dziewczęco? Splotłam włosy w luźny warkocz. Może rzeczywiście ładnie mi w sukienkach i tego typu rzeczach?

Zeszłam po cichu na dół. Wzięłam leki na przeziębienie i chowałam je do szafki, kiedy akurat do kuchni wszedł Tony. Oparł się o blat łokciami i przyglądał mi się z głupawym uśmiechem.

-O co Ci znowu chodzi?-zapytałam w końcu

-Ładnie dzisiaj wyglądasz-uśmiechnął się szeroko-Idziesz z kimś na randkę czy coś?-palnął

-Serio?-zapytałam zrezygnowana-To już nie mogę się inaczej ubrać?

-Możesz.-odparł i usiadł na krześle obok wyspy

-Chcesz kawę?-zapytałam podchodząc do ekspresu

-Chętnie.-uśmiechnął się

-Nie masz za dobrego humoru przypadkiem?-zapytałam kąśliwie przygotowując napój

-Czemu?

-Od rana masz dobry humor, więc trochę to podejrzane.-powiedziałam i spojrzałam na niego wymownie

-Mógłbym to samo powiedzieć tobie-odparł

-Dobra, dobra. Niech ci będzie-odpowiedziałam zrezygnowana podając mu kawę.

-Co dzisiaj zamierzasz robić?-zapytał popijając ciemny napój

-Czyli jednak coś kombinujesz.-powiedziałam zwycięsko

-Nie kombinuje, tak pytam.-przewróciłam oczami-Więc?

-Nie mam planów.-wzruszyłam ramionami

-To świetnie!-klasnął w dłonie uradowany moją odpowiedzią-To spakuj się.

-Co? Dokąd? Po co?-zalałam go pytaniami

-Niespodzianka.-powiedział tajemniczo.

-Ale ja nie wiem czy mam ochotę na twoje niespodzianki.

-Ranisz mnie.-zrobił smutne oczy-Spodoba ci się.-dodał

-Nie jestem przekonana.

-To jak niby mam cię przekonać?

-Może powiesz mi, co to za niespodzianka?

-To wtedy nie będzie niespodzianki!-oburzył się

-Wiesz, co jednak nie jestem w nastroju.-powiedziałam i ruszyłam w stronę salonu

-No proszę! Hannah!-powiedział błagalnym tonem

-Nie mam nastroju.-powiedziałam opadając na kanapę.

Włączyłam telewizor na jakiś nudnym programie śniadaniowym i zamilkłam wpatrzona w ogromny ekran. Po chwili nic już nie widziałam, bo Tony stanął centralnie przede mną i wgapiał we mnie swoje czekoladowe oczy.

-Wiesz, co przezroczysty nie jesteś-burknęłam w końcu.

-Proszę.-naciskał

-Nie chce mi się stąd ruszać.-odparłam przesuwając się na drugi koniec kanapy

-Nie szkodzi, ja ci pomogę-powiedział z szerokim uśmiechem i podszedł do mnie.

-Nawet nie próbuj!-ostrzegłam, ale było już za późno, Tony chwycił mnie na ręce i wynosił z salonu-Nie no proszę! Puszczaj!

-Nie.-powiedział i kierował się w stronę warsztatu

-No proszę!-próbowałam się uwolnić z jego uścisku

-Teraz to ja nie zmienię zdania-powiedział z przekąsem

Poddałam się w połowie drogi na dół. Nie ma co się sprzeczać, oboje jesteśmy uparci, więc nie było sensu się z nim kłócić. Odstawił mnie na ziemię dopiero w garażu. Wziął kluczyki do Audi R8 i kazał wsiadać. Wiedziałam, że nie był zły tylko takiego udawał, dlatego wygodnie rozsiadłam się w aucie. Jechaliśmy w ciszy nie wiem gdzie, ale co jakiś czas widziałam głupkowaty uśmiech na jego twarzy. Jechaliśmy w kierunku jakiejś pustki. Zatrzymaliśmy się pod nowoczesnym budynkiem na środku pola. Kiedy dotarło do mnie gdzie jestem szeroko się uśmiechnęłam.

-Mówiłem, że ci się spodoba.-powiedział uradowany Tony

-Ale przecież baza jest pod Nowym Jorkiem.-zdziwiłam się

-Od jakiegoś czasu tu jest druga baza. Taka awaryjna.

-Czyli jest pusta?

-Nie. Od tygodnia mieszkają tutaj wszyscy.-odpowiedział kiedy wysiedliśmy z auta

-To czemu mi nie powiedziałeś?

-Tak wyszło. A teraz chodź-pociągnął mnie za rękę i znaleźliśmy się w środku.-Nie znasz jeszcze kilku osób.

Weszliśmy do pięknego salonu z kuchnią. Wnętrze było stylowo urządzone i o dziwo był tam porządek, ale może dlatego, że panowała tam pustka. Tony zostawił mnie w salonie i poszedł po Avengers'ów. Usiadłam wygodnie w jednym z foteli przy stole. Podobnie było w TARCZY, ale tutaj bardziej mi się podobało. Po kilku minutach do pomieszczenia wszedł Rogers

-O Hannah, widzę, że Stark w końcu cię tu przywiózł-powiedział z uśmiechem

-Tak wyszło, podobno mam poznać nowe osoby.-powiedziałam z uśmiechem

-A, no to się nie zdziw-zaśmiał się i nalał soku pomarańczowego do dwóch szklanek

-A czemu miałbym się zdziwić?-zapytałam a Steve dosiadł się do mnie podając sok

-Jakby to powiedzieć, to nie są tacy zwykli ludzie.-powiedział

-To się domyślam.-powiedziałam i do pokoju weszła cała reszta z Tonym na czele.

Rozmowy trwały długo, a nawet bardzo długo. Poznałam kilka ciekawych osób. Falcona, Wandę, Langa, Thora i Visiona. Rzeczywiście większość była raczej nie z tej ziemi, ale ich towarzystwo naprawdę poprawiło mi nastrój. Z Wandą rozmawiało mi się najlepiej. Ciekawe środowisko to całe Avengers. Nie wiem, jak mój ojciec się tu odnajduje. 

Wieczorem atmosfera zrobiła się, delikatnie mówiąc, imprezowa. Wszyscy próbowali podnieść młot Thora, a ja z Wandą i Natashą poszłyśmy do pokoju Maximoff. Rozmawiałyśmy o babskich sprawach. W koncie jej pokoju zauważyłam gitarę. Po dziesięciu minutach udało nam się ją namówić żeby coś zagrała i zaśpiewała. Miała piękny głos, ale jej piosenki były bardzo smutne.

 Po jakimś czasie zorientowałyśmy się część chłopców już zdążyła się upić, więc trzeba było zakończyć imprezę. Jedynie Steve i Thor byli przy pełnych zmysłach. Bruce w połowie zwinął się do laboratorium. Jakimś cudem udało nam się zaciągnąć wszystkich do swoich pokoi.  Zostałam sama w salonie. Niestety musieliśmy zostać tutaj na noc. Myślałam, że tej nocy mogę liczyć jedynie na kanapę, ale jak się okazało Tony przywiózł tu moje rzeczy z Tower i zrobił mi własny przytulny kącik. Rozejrzałam się po beżowym pokoju. Drewniane meble i czarne dodatki wyglądały czarująco. Przebrałam się w piżamę i opadłam na miękkie łóżko.