Een tijdje gaf ze zichzelf om naar hem te kijken, hoe hij het ene na het ander boek van de plank trok, de titel las, zuchtte en het volgende nam. Zijn schouders zakte langzaam steeds verder omlaag naar mate de stapel aan afgekeurde boeken steeg. Zijn zuchtte werden zwaarder, dieper.
Het boek wat ze hem wou geven drukte tegen haar wild bonkende borstkas, omsloten door haar trillende armen, terwijl haar ogen de beweging van de jongen volgde.
Ze schraapte haar keel.
Hij verstijfde midden in zijn handelingen, draaide zich naar haar om, zijn wenkbrauwen vertrokken in een ofwel boze, ofwel verbaasde frons.
Even staarde ze elkaar in stilte aan.
Zie je wel, hij snapt je niet, hij is boos omdat je hem stoort in zijn bezigheid, hij hoeft dat stomme boek echt niet hoor!
Prikkende tranen sprongen achter haar oogleden, de band van schuld en verdriet werd strakker aangetrokken rond haar borst en ze dreigde de stikken. In een opwelling naar lucht, draaide ze zich om en verdween in het duister van de bibliotheek.
JE LEEST
Behind blue eyes
RomanceHet verbergen van mijn gevoelens is nooit iets moeilijks voor mij geweest, in tegen deel, ik vertel niets, nooit, aan niemand. Ze vroegen wat er was, of ze iets konden doen voor me, honderden keren. Het antwoord was altijd "niets". Ik heb niet voor...
